Bilimin asıl amacı yeni kanıtlar bulmak değil, bunlarla ilgili yeni düşünce biçimleri keşfetmektir.

O masanın içinde kalan karanlık bir bölge var. Oraya hiç girmemişler, hep korkmuşlar.

Büyük bilim insanları belirsizliği çok iyi tolere eder. Hataları ve kusurları fark edecek kadar şüphe duyuyorlar, böylece öne çıkıp yeni ikame teorisini yaratabiliyorlar.

Yeni bir keşif için, yeni yerler değil, yeni bir bakış açısı gerekir.

Gerçek bir keşif yolculuğu yeni topraklara ulaşmak değil, eski olanı yeni gözlerle görmek demektir.

Daha önce başka ne keşfettiğini keşfetmek kolaydır.

Dünyadaki her şey daha önce oldu, hiçbir şey yeni değil, ama gelecekteki her öpücükte taze bir çiçek keşfedemeyen aşıkların vay haline.

Ufku üzerinden ilerleyen bilim, en iyi zihinleri toplamaya ve en iyi akılların doğal olarak yapmaya çalıştıklarını yapmalarına izin vermeye bağlıdır: zamanın en heyecan verici sorularını takip edin.

Büyük bilim yapmanın yolu, aşırı kalabalık olan konulardan uzak durmak ve sınırlara gitmek.

Gerçekten ilginç olan yeni bir şey, işbirliği olmadan gelir.

İnsan deneyiminin tümü yeni bir gezegenin yüzeyi gibi kendini açığa çıkarıyor gibi görünüyor.

Şüphesiz, bugün bilgimizin olmadığı birçok şey vardır ama belki yarın onlara rastlayacağız.

Tutkular yeterince yorumlandı; şimdi mesele yenilerini keşfetmek.

Bir kez keşfedildikten sonra tüm gerçeklerin anlaşılması kolaydır, önemli olan nokta onların keşfedilmeleridir.

Şans, gerçek yeniliğin tek kaynağıdır.

Bilimsel bir çalışmanın ne kadar önemli olduğu, ondan önce yapılmış kaç çalışmayı gereksiz kıldığına bakılarak görülebilir.

Yanlış hipotezler ve teoriler bile keşiflere yol açmada işe yarar. Bu söz tüm bilimlerde geçerlidir.

Newton'dan yirminci yüzyılın devrimci keşiflerine kadar kaydettiğimiz ilerlemelerin çoğu, gösterişli bir şekilde kesin kuramlar öngörülerin deneylerce doğrulanması şeklinde ortaya çıkmıştır. Ama 1980'lerin ortalarından bu yana, kendi başarımızın kurbanı olduk. Kavrayışımızın sınırlarını durmak bilmeksizin daha ötelere itmesiyle kuramlarımız, çağdaş teknolojimizin erişemediği alanlara girdiler.

Roosevelt öldü, Truman geldi, Kennedy öldürüldü, Johnson çıktı, Nixon düşürüldü, Ford yükseldi. Hiçbirisinin de çıktıkları yerlere çıkacaklarını düşünemeyiz; düşündüğümüz şudur; çıkanlar, İsrael lobisinin adamlarıydılar ve zamanlarında İsrael Devleti, 1948 ve 1967 ve 1973-1974 olmak üzere, üç kez kurulmuş oldu. Teori işte görülmemiş bir pratiği ortaya çıkarabilmektir.

Üçüncü darbe 1993 yılındadır.