İnsan bir şey yapmaya hep geç kalırdı.

Aşka harcanmayan zaman, ziyandır.

Yaşadığımı sanıyordum ben, oysa sadece hayata hazırlanıyormuşum.

Boş zaman yoktur boşa geçen zaman vardır.

Bir suçluyu aklar gibi, Akıp giden günlerimiz.

Zaman para gibidir, ne kadar az harcarsak o kadar ileri gideriz.

Vaktinin olmayışından sızlananlar , daima vakitlerini ziyan ederler.

Yaşamın kısalığından yakınanlar, zamanlarını kötüye kullananlardır.

Günlerimi uzatmaya çalışarak zaman kaybedemem. Zamanımı iyi kullanırım.

Her vakti biten şahıs, muhlet talep ederken fırsatı olan kişi, (bunun değerini bilmeyerek) işlerini sonraya ertelemekle kendini oyalar.

Yeterli zamanımız hep vardır, yeter ki doğru kullanalım.

Zaman en değerli varlığındır ve asla geri dönmez.

Yalnız kalmaktan daha kötü şeyler de vardır hayatta ama genellikle bir ömür alır bunun farkına varmak o zaman da çok geçtir ve çok geçten daha kötü bir şey yoktur hayatta.

Yaşamı seviyorsanız, zamanınızı boşa harcamayın. Çünkü yaşamın özü, zamandır.

Hayatın en büyük trajedisi çok çabuk yaşIanmamız, ama çok geç akıIIanmamızdır.

Gençlik zemânının kıymetini biliniz! Bunu, oyun ile, fâidesiz şeylerle geçirmeyiniz! Ceviz ve kozalak gibi fâidesiz şeyler arkasında gençliğini tüketenler, sonunda pişmân olurlar, âh ederler.

"İyi ki"lerin "keşke"lerini geçsin bu hayatta. Çünkü zamanı geri çevirmek için saatin yelkovanı ile oynamak fayda sağlamaz.

Her şey için hep erken... Sonuç: Geç kalmak.

Sahte tüfeği kafama dayamış, korkmamı bekliyorsun... Düşüncemin geldiği yere git; kendine yer kap!... Burası benim ilim yerim, kendimle ilgili sorunum varsa, bırak doktorum olan ben uğraşayım. Şeytan yoluna girişleri annem keserdi, giremezdim. Babam için cennet gerekli, ben hep bunu bildim. İçimdeki ateşle oynamaktan yanıyor içim ve bir gün memleketten 750 km ileri gittim. Yarın için bir defans taktiği bulmalıyım. Çok kişiyi öldürdüm, cesetlerinde parmak izim yoktu. Soğukluk içimi ürpertti, damar kanım dondu. Bu yeniden başlamasından korktuğum kaçıncı sondu? Canım yandığında birkaç hafta bağırdım... Fırçayı elime aldığımda, ilkin anılarımı boyarım. Gelecek adına hiçbir hayâli resme dökemez parmaklarım. İçimde iyiliklerimin dedikodusunu yapan şeytanlarım... Zaman akıp gittikçe, gözlerim daha çok doluyor. Vakit gider, gelmez; işte bu canımı çok sıkıyor. Hata ve yanlışlarım çırılçıplak, o kadar utanç verici ki!.. Benim böyle olmamam gerekirdi.

Geçti geçmez dediğimiz zaman, kuşları unuttuk...