Bir yetenek sükunet içinde meydana gelir, karakter ise dünyanın fırtınaları içinde.

Ben sürekli kazık yedim, artık kazığı çok iyi biliyorum. Ama insanı geliştiren şeyler de o kazıklar maalesef. Köteği yedikçe insanın derisi güçleniyor. Kabuk bağlayan yara daha kuvvetlenirmiş. Mesela bir yerinizi kanatın orası kabuk bağladıktan sonra daha sertleşirmiş yani deriniz. Aynen o misal ben de arkadaşlarımı tanıya tanıya hayatı tanıdım.

Yetenek doğuştan gelir. Marifetler ise sadece saatler ve saatlerce uğraşılıp geliştirilebilir.

Dünyaya bakış açımızın sağlam temelleri ve derinlik veya sığlığı çocukluk yıllarında oluşur. Bu görüş daha sonra özenle düzeltilir ve mükemmel hale getirilir, ama özde değişmeden kalır.

Yenilgiden sağ çıkmayı öğrenmelisin. İşte o zaman karakter geliştirirsin.

En iyi çelik, en sıcak ateşten geçmek zorundadır.

Karakter basitçe alışkanlık uzun sürüyor.

Terbiyenin gâyesi, insanlarda bulunan kabiliyetleri geliştirmektir.

Hayal gücü bir kas gibidir. Ne kadar çok yazsam o kadar büyüdüğünü öğrendim.

Öğrenim davranışlara nüfuz eder.

Hayatın çok çeşitli cilveleri var, o cilvelerin içinde nasıl durduğun önemli...

Yapıcı bir tenkit, akıllı insanları güçlendirir. Ahmakları öfkelendirir.

Yeteneklerin en fazla geliştiği zaman, insanın bütün bir dünyayı karşısına aldığı zamandır.

Karakter oluşumu öğretilemez. Açıklamadan değil, deneyimden gelir.

Çocuk, çalışarak insan olur.

Yeteneği en iyi, karakteri en kötü durumda değerlendirin.

İnsan, sadece sorumluluk üstlenerek, zihnini sağlam ve dengeli bir şekilde geliştirebilir.

Yeteneği en iyi, karakteri en kötü durumda değerlendirin.

Yetenek bir armağandır, ama karakter bir seçimdir.

Dünyada sadece sevinç olsaydı cesur ve sabırlı olmayı asla öğrenemeyiz.