Elbiselerin kibir kokulu, kalbinin içi fesat dolu... Fikir - zikir aynı ânda bitirir okulu. Fark edilmez sandığın komik iblis oyunu, ezelden beridir ona elini veren kaptırmıştır kolunu!...

Hala beklentileriniz tarafından yönlendiriliyorsunuz.

Herkes bilir ki, bütün canlı varlıklarda açgözlülüğün nedeni ya korku ya da yoksulluktur. İnsanda ise, bazen yalnız kendini beğenmişlikten gelir açgözlülük. Çünkü faydasız ve boş şeyleri gösterişle ortaya serip, başkalarından üstün geçinmeyi şanlı bir iş sayar insanlar.

Öyle bir şeydir ki bu kibir, insanı kendi elindekiyle değil başkasının sefaletini görerek mutlu olmaya iter.

Özgürlük sınırsız bir bağımlılık ihtiyacından kaynaklanır.

Gurur bütün insanlarda eşittir. Alçak gönüllü olanlar, gururlarını ötekilerden daha iyi gizleyebilenlerdir.

İnsanların çoğu özgürlüğü gerçekten istemezler; Çünkü özgürlük sorumluluk gerektirir, ve insanların çoğu da bundan korkar.

Şehirde başkasına bağlısın. Şehirde yaşamak doğada yaşamaktan daha zor. Çünkü şehirde birisi iş verecek, para kazanıp alacaksın, ama doğa zaten sana iş veriyor. Atın yediği bitkileri, arının konduğu çiçeği yiyebilirim. Para kazanmak için kişiliğini kaybedenler bile var. Doğada mert olmazsan ayakta kalamazsın. Dürüst olacaksın, o da dürüst sana.

Godot'ya mı? Godot'ya mı bağlıyız? Ne aptalca bir düşünce bu! Söz konusu bile olamaz! (bir an) Şimdilik!

Biz sidikle pislik arasından dünyaya geldik, öğünmemiz nedendir?

İnsan ırkı politik bakımdan iki gruba ayrılır. İnsanların güdülmesini isteyenler, ve böyle bir arzusu olmayanlar.

Bir adama birkaç dize şiir ver, sonunda kendini varolmuşların Efendisi sansın.

İnsanların, yönetimsiz kalırlarsa birbirlerini yiyip bitireceklerine inananlara diyoruz ki: tıpkı sürgüne giderken zavallı kullarım bensiz ne yapacaklar? Diyen o krala benziyorsunuz.

İnsan, doğası gereği baskıya karşı gelir.

Yapılan bir iyiliği kabul etmek, özgürlüğü satmaktır.

Kırdım diyorsun zincirlerini; evet köpek de çeker koparır zincirlerini, kaçar o da uzaklara ama halkalarını boynunda taşıyarak.

Kişide, kendini beğenmeye, büyük görmeye bir eğilim vardır. İşte bu eğilim birtakım hayaller, sanılar yaratır, bize olmayanı gösterir.

Dürtülerimiz açlık, susuzluk ve ihtirastan ibaret olsaydı neredeyse özgür olabilirdik.

Sahip olduğumuz her şey bize sahip.

İnsan, özgür doğuyor değildir. İnsan, çok zayıf, emen bir varlık olarak doğar. Anne-babasının koruması olmadan, toplum tarafından anne-babasına sağlanan koruma olmadan o, hayatını sürdüremezdi.