Yaşlılık, derin bir iç çekiş, yanılmış bir çocukluk olmasın.

Bir insanın hayatının ikinci yarısı, ilk yarıda kazanılan alışkanlıkların sürdürülmesinden ibarettir.

Ömür sizlere kısa gelmiş olabilir ama bana çok uzun geldi, ne çok şimdiyi üst üste koyuyorum da elli altıncı yaşımı hala bitiremiyorum.

İnsanın hayatı üzerinde kendisinin olduğu kadar eski kuşaklarının da bir yürüyüşü vardır; onların ve kendisinin biriktirip de yapmadığı mutasyonlar yaşlılıkta peş peşe gelir çünkü, 40 yaşına kadar 660 defa bölünüp de başına pek bir şey gelmeyen spermatogoidin sonraki birkaç yüz bölünmesinde diz boyu saçmalıkları olur, bu nedenle yaşlı erkek çocuğu ya biraz şehla ya biraz obur ya biraz mecnundur.

Huzur sabitlikte, heyecan değişimde, mutluluk küçüklükte, büyüklük aşkta vardır.

Doğrusu benim yaşantım hayal kurarak ölmekmiş...Hayatın tadını çıkarma sanatını ancak hayatın sonuna bu kadar yaklaştığımı gördükten sonra öğrenmiş olmam da çok tuhaf!

Yoksa mutluluk yaşlılığın başladığı yere mi gizlenmiş?

Her gün yeni bir şeyler öğrenerek yaşlanıyorum.

Ağlamak gülmenin kardeşidir. Ağlamayan gülemez ki.

Ağlamak, öfke, delice nefret, doruklarda aşk, doyumsuz sevinç, kahreden keder, kısaca hayat ve nefesindir.

Yaşlılık yıllarında sürdürülen yaşam, bir trajedinin beşinci perdesini andırır. Kişi trajik bir sonun yaklaştığını bilir; ancak bunun ne olduğunu bilmez henüz.

Nasıl gemide giderken ilerlememiz kıyıdaki nesnelerin geri çekilmesiyle, dolayısıyla da küçülmesiyle kendini belli ediyorsa, ihtiyarlamamız da büyük yaşlardaki insanların bize genç görünmeleriyle kendini belli eder.

İnsanın kırk yaşına kadar geçen yılları bir kitaptır, geri kalan yılları da o kitabın eleştirmesidir.

Hayatın ilk elli yılı metin, geri kalanı yorumdur.

Hayat bir parça nakış işlemesine benzetilebilir. Hayatının ilk yarısındaki herkes işlemenin ön tarafını görür, ikinci yarısında ise tersini. ikincisi o kadar güzel değildir, ama daha öğreticidir, çünkü iplerin birbirine nasıl bağlandığını görmemizi sağlar.

Yaşlılıktaki mutlululuğumuz veya mutsuzluğumuz, gençlikte yaptığımız işlerin ödülüdür.

Sevincin kapıları, acıların anahtarlarıyla açılır.

Yaşlılık, sonlanmasını istemeyeceğiniz tek hastalıktır.

"Gerçek şarkılar"ın etkisi asla yadsınamaz, hayatın özel anları silinemez olur. Keder azalır, bazen özlem depreşir. Umut, heyecan, hatta bir günün seyri değişir farklı düşünce yapısına sahip insanlar bir ezgiyle bütünleşir.

Hayatımızın dokunduğu üzüntüler her yerde, ışıldayan bir neşe neşeyle geçip gidecek.