Hayat bilgisi kitaba sığmaz, başkalarına yedirin.

Hep böyledir. Yanlış insanlar öğretir, yalnız insan olmayı..

Öğrendiğim her şeyin bana öğretildiğini sanmayın. Bir çok şeyi kendi göbeğimi kendim keserek öğrendim. Hatta en sağlam bilgilerimin doğrudan bana öğretilenler değil, kendi içimden keşfettiklerim olduğuna inanıyorum.

Tecrübe çok acımasız bir öğretmen; önce sınavı yapıyor, dersi sonra öğretiyor.

Başarı başkalarının geçirdiği tecrübelerden yararlanmaktır.

Öğrenmek için dinlemek zorundasın. Geliştirmek için denemek zorundasınız.

Deney, öğretmenlerin en iyisidir; yalnız okul masrafı ağırdır.

Güvercinlerin ve taksi şoförlerinin hipokampüsleri büyük olur, birisi yiyeceğin, diğeri şehrin haritasını çizer beynine çünkü.

Bir zihni muhakeme edebilir durumda tutmak için beyni hangi yaşta ne kadar yorabiliriz; yorgunluğun dağılma yarattığı nokta bunama, yorgunluğun daha büyük yorgunluklar için rezerv topladığı zaman çocukluk yılları mıdır acaba?

Yaşlandıkça sürekli daha fazla şey öğrenirim.

Kendi tecrübenin avantajı büsbütün kesinliğe sahip olmandır.

Hata yapmak doğal, insanlar öyle büyür. Hata yapmak üzere yaratılmışız, çünkü hataların içinde gelişme var.

Meyvelerinden soyunan “bilgi ağacı”, gelen her yeni dönemde, daha çok meyve döker.

Tecrübe, yaptığımız hataların adıdır.

Deneyim başka şeylere bakarken kazandığınız şeydir.

Yenile yenile yenmesini öğrendim.

Yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir.

Harp garip bir sanattır; ben altmış harp yaptım! Doğrusunu söylemek lazım gelirse hiçbir şey öğrenmedim ki, daha ilk harbi yaptığım andan itibaren bilmiş olayım.

Davranış beyni değiştirir, psikoterapi dahil

Deneyim, yalnızca onu taşıyanı aydınlatan sönük bir lambadır.