Eğer bir insanın hayatından daha değerli bir şeyi yoksa onun hayatının da değeri yoktur!..

Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Soru/n felsefedir: ne yandan bakmaya başlamalı yaşama, tanrıya, düşünceye ya da herhangi bir şeye. Bakılan her şey sahtedir. Göreceli sonucun, aksam yemeğinden sonra pastayla kiraz arasında yapılacak seçimden daha önemli olduğuna inanmıyorum.

Bilgeliğin temeli boş şeylerden hoşlanmamaktır.

Yaşam kısadır ve gerçek; uzak başarılara çalışır ve uzun ömürlüdür: Bırakın gerçeği konuşalım.

Dünyaymış! Dünya da ne demekmiş? Dünya işte bizim olduğumuz yerdir, hayat da bizim yaşadığımızdır.

Ölüm kapını çaldığı gün ona ne ikram edeceksin?

Bir insanın hayatının ölçüsü, uzunluğunun değil, onun iyi harcanmasıdır.

Hayata değer vermeyen onu hak etmemiştir.

Özgürlük, yaşamı bütünüyle yaşamak demektir.

Uğruna ölmeye değer her şey, kesinlikle yaşamaya değer.

Hayat yaşamaya değer.

Yaşam, ölümsüzlüğün çocukluk dönemidir.

Öldükten sonra çiçeği kim ne yapsın, yani.

Yaşamak iyileri ve kötüleri ikiye bölmemektir. Ölüme çare buldum. İnsanları sevmek hiç ölmemektir.

Ölüm mutlaka varılacak bir uçtur. Ölümden değil, iz bırakmadan ölüşten korkmalıyız.

Yaşamak kelimesini tanımlamak herkesin bildiği gibi zor.

Eğer yaşam iyi değilse, o zaman bu dünyada neyin değeri olabilir? Çünkü var olmak hareket etmektir, yaşamaktır; oysa yaşamı kısıtlayan her şey, varlığın da kısıtlamasıdır.

Yalnız güzelliğin ölümsüz olduğu hiç de doğru değildir; hayat güzellikten daha ölümsüzdür.

Kim daha akıllıdır: Yaşam boyu çiçek eken adam mı yoksa dikenlerle kıl kılan mı?