bilgi

İnsanın dünyası anlamlar evrenidir. Bu dünya, belirsizliklere, çelişkilere, çılgınlıklara veya şaşkınlıklara katlanabilir, fakat anlamsızlığa asla.

Ebedi hayatın ne olduğunu bilmem ama, bu dünyadaki hayatımız kötü bir şakadan ibarettir.

Düşlerin herhangi bir düşü yoktur.

Sonsuz uzayda etrafında bir düzine daha küçük kürenin döndüğü yuvarlak, ortası sıcak, üzerindeki küflü tabakanın canlı ve bilinçli varlıklar ürettiği soğuk sert bir kabukla kaplı sayısız aydınlık küre - bu ... gerçek dünya.

Dünyaymış! Dünya da ne demekmiş? Dünya işte bizim olduğumuz yerdir, hayat da bizim yaşadığımızdır.

En büyük yorum olayın kendisidir.

Optik teleskoplar bile aslında sadece elektromanyetik dalga toplayıcılarıdır. Yıldızlara yüklediğimiz anlamlar, aslında onlardan (Dünya’ya ulaşan çok ama çok karmaşık elektrik ve manyetik alan dalgalanmalarının dikkatle incelenmesinden) elde ettiğimiz tek fiziksel gerçeklikten çıkarabildiklerimiz.

Şu andaki biçimi bakımından bu dünya mümkün olan tek dünya değildir.

Başka bir dünya var.  Bu da var. Ve bu onun içinde. Ama, bu bir.

Dünyayı döndüren kadınlar değildir ama o dönmeyi anlamlı kılan varlıklardır.

Bu dünya en çirkin saçmalıklarla dolu. Bazen pek mümkün olmadığını düşündüğünüz şeyler olur.

"Gerçeklik" sözcüğü de bir sözcüktür, doğru kullanmayı öğrenmemiz gereken bir sözcüktür.

Bilim, kendimizi ve birbirimizi kandırmamamız için bir yoldur. Dünya'nın yaşını veya yıldızların uzaklığını ya da yaşamın nasıl evrildiğini öğrenmek... Bunlar ne fark yaratır ki? Bu biraz da, ne kadar büyük bir evrende yaşamak istediğinizle ilgilidir. Kimileri küçük olmasını tercih eder. Bunda bir sorun yok. Anlaşılabilir. Ama ben büyük olmasını isterim. Bütün bu bilgileri kalbime ve aklıma soktuğumda bunlar beni coşturur. Bu duyguyu hissettiğim zaman da bunun gerçek olduğunu, sadece kendi kafamın içinde olup biten bir şey olmadığını bilmek isterim. Çünkü neyin gerçek olduğu önemlidir ve hayal gücümüz Doğa'nın muhteşem gerçekliğinin yanında hiç kalır.

Dünya hakkında zihninizde ne taşıyorsanız, dünyada da onu görürsünüz. Hayat hakkında zihninizde ne taşıyorsanız hayatta da onu görürsünüz.

Gerçek yaşamdan kaçan ve onunla bağıntısız konuları işleyen kimse, saman gibi anlamsızca yanmaya yargılıdır.

Bir zamanlar sanatın, edebiyatın ve felsefenin amacı varlıkların ve hayatın anlamını açıklamak, dilsiz olan her şeyin sesi olmak, doğaya acılarını anlatması için bir dil vermekti; başka bir deyişle, gerçekliği asıl adıyla çağırmaktı. Bugün doğanın dili koparılmıştır. Bir zamanlar, her sözün, çığlığın ya da jestin içsel bir anlamı olduğuna inanılırdı; bugünse hepsi sıradan bir olay, bir rastlantı olarak görülmektedir.

Pek az ölümlü, Tanrı'nın krallığının, dünyevî erişimlerin krallığını da içerdiğini bilir. Tanrısal krallık, dünyevîye de uzanır; fakat doğası gereği aldatıcı olan bu ikincisi, Gerçeklik'in özünü barındırmaz.

Dilimin sınırları, dünyamın sınırlarıdır.

Dünya şeylerin değil, olguların toplamıdır.