Korktuk! Eğer benim takımım elenecekse böyle, ezilmeden elenmesini isterim. Galatasaray bugün çok güzel oynadı, özellikle ikinci yarıda bizden çok üstündü ve galibiyeti hak etti. Turnuvaya gururla veda ettiler. Onlar 11 kişiyle değil, 50 bin kişiyle oynadılar.

Her penaltıda hakeme bakıyor yan yan. Benzema geliyor. Benzema. Benim evim, benim şehrim, benim krallığım diyor. Yürüyen gol. Büyük karizma. Karizma,karizma,büyük karizma. Karim Benzema. Evrenin en buyuk golcüsü, evrenin en buyuk starı.

İnanılmaz bir maç, İnanılmaz bir maç, İnanılmaz bir maç. Sesi mesi, gücü, her şeyi götürüyor bu maç. Guardiola kaşınmaya başladı. Her yeri kaşınıyor. Sinirden kaşınıyor. Burası Santiago Bernabeau diyor Vinicuis Jr. Burası bizim evimiz diyor Rodrygo. Burası benim evim diyor. Kral ayakta kral tacı taktı.

Bir vuruş gol gol gol gol gol gol Eyfel'in ışıklarını söndürüyor, Eyfel'in ışıklarını söndürüyor, Eyfel'i sallıyor. Paris'i sallıyor. Benzema Fransızları yıkıyor. Karim Benzema Fransızları yıkıyor. Bir Fransız Real Madrid'de oynayan bir Fransız başkent Paris'in ışıklarını söndürüyor.

İnanamıyorum. İnanamıyorum. Futbol bu.

Kûtü’l Amâre, Çanakkale Savaşı’ndan sonra biri Britanya İmparatorluğu’nu zora sokan; politikalarına altüst eden ve imparatorluğun yenilmezliği inancını sarsan, dünya hâkimiyetine inanmış Britanya kamuoyunu şüpheye, hatta Kaosa sürükleyen büyük bir zaferdir.

Zaferler kadar yenilgiler de efsanedir tarihte. Mağlubiyet, kimine göre gâlibiyetten bir adım öte. Yenilgiler savaşa zorlasa da fikri ve fiilleri, yanılgılarla mağlup olur morâl askerleri. Vurduğu yerde zakkum biten adamdan dinle nükteyi. İşte o zaman yersin esaslı yıkıcı tekmeyi. Hislerin dökülür, ellerin bak boş kalır, mini mini bir kuş konar donar donar kıçı açıkta kalır.

En büyük yenilgim en büyük zaferimdir.

Eğer Sakarya Meydan Muharebesi tarihte bir Türk zaferi olarak parlamamış olsaydı İstiklal Marşı'nın yazılmış olması hiçbir mana ifade etmeyecekti.

Zaferleri ve mazisi insanlık tarihinde başlayan kahraman Türk ordusu, Mehmetçik, tarih yolculuğuna altın sayfalarla bir zafer, bir destan daha yazmıştır ve Çanakkale geçilememiştir. Bugün gelecek nesiller için canlarını feda eden o büyük kahramanların aziz hatıraları bizlere emanettir. Onlara bizler için, bugünler için inandıkları kutsalların tehlikeye düştüklerini hissettikleri için canlarını seve seve ortaya koymuşlardır. Onları anlayan ve onları idrak eden torunları olarak, onların hatıralarını her daim canlı tutmak, onları hatırlatmak hepimizin görevi, borcudur. Çünkü unutmak, kaybetmektir. Unutmak, eksilmektir. Biz onları hatırlayarak bugünü dünle besleyeceğiz.

Operasyonda geçen 44 gün boyunca kardeşimiz Türkiye'nin desteğini hep hissettik. İmzalanan ateşkes anlaşmasının ardından Türkiye'den gördüğümüz manzaralar kalbimizi ısıttı. Türk kardeşlerimiz bu zaferi kendi zaferleriymiş gibi kutladılar.

Vaktinde kılınan her sabah namazı şeytanın Ordusuna karşı kazanılan büyük bir zaferdir.

Nasıl yükleniyoruz, nasıl bir tempo... Arif, şut pozisyonunda, vuruyor... Schmeichel... Direk... Goooool! Gooooool! Gooooool! Gol Kaan gol! İşte gol! İşte Türkiye! İşte Şampiyonlar Ligi! Golü çağıra çağıra getirdik. Çoğuri isteye isteye getirdik. Şimdi artık gönül rahatlığıyla ben de söyleyebilirim. Sevgili seyirciler, inanın ağlamak istiyorum!

Yıllardır süren büyük mücadele zaferle taçlanmış, Azerbaycan sahada açık bir zafer kazanmıştır. Teslim olan Ermenistan, Karabağ'dan çekilecektir. Azerbaycan öz topraklarına kavuştu. İşgalci ve saldırgan Ermenistan yenildi. Harekat başladığından beri Türkiye, Cumhurbaşkanımızın kararlı tutumu ile kardeş Azerbaycan'ın yanında yer aldı. Ateşkes anlaşmasına bakıldığında Türkiye'nin sahada olduğu gibi masada da Azerbaycan'ın yanında durduğu görülmektedir. Bu kardeşlik ve dayanışma ebediyen sürecek.

Akıllılar dövüşmeden kazanırlar, cahiller kazanmak için dövüşürler.

Son penaltı artık!.. Petriç geliyor... Petriiiiç (Ömer Üründül: Heeeeeeeyyy!) Rüştüüüüüü! Rüştü bravooooo! Rüştü bravooooo! Yarı finaldeyiz sevgili seyirciler! Türkiye yarı finalde! Olacak şey değil! Mucizeyi gerçekleştirdik! (2008 - Türkiye Hırvatistan Euro 2008 Çeyrek Final Maçı'nın penaltı atışlarında Rüştü Reçber'in kurtardığı son penaltıyı anlatırken)

Bütün Ankara'da da böyle gösterişsiz bir sevinme vardı. Bu bayraksız, donanmasız, davulsuz, zurnasız bir zafer bayramı oldu. Çünkü, sevinç, yakın topraklardaki sular gibi, hep içe çekilmiş, yüreklere sinmişti.

Zaferin sorunları yenilginin sorunlarından daha makbuldür ama daha az zorlu değildir.

El Alameyn'e kadar bir tane bile zaferimiz yoktu, El Alameyn'den sonraysa bir tane bile yenilgimiz olmadı.

Bugün kaderimizin efendisi olduğumuza, bize verilen görevin gücümüzü aşmadığına ve onun ıstırap ve zahmetlerinin benim dayanıklılığımın ötesinde olmadığına eminim. Kendi nedenimize inandığımız ve kazanmak için yenilmez bir iradeye sahip olduğumuz sürece zafer bize uzak olmayacaktır.