İnsanın büyüklüğü ne kadar ehemmiyetsiz bir şey.

Büyüklük, sahip olunan güçte, mevkide veya prestijde bulunmaz. İyilikte, alçak gönüllülükte, hizmette ve karakterde keşfedilir.

Ne kadar varlıklı olursanız olun, en büyük makama geçseniz bile kibir insana pahalıya mal olur. Servetine, mevkiine dayanarak yüksekten atanları, kafa tutanları, karşısındakini küçük görenleri de tanıdım. Birçoklarının sonradan işleri bozulduğu zamanki durumlarını da gördüm.

Bir insanın hem büyük ve hem de iyi olması pek enderdir.

Gurur bütün insanlarda eşittir. Alçak gönüllü olanlar, gururlarını ötekilerden daha iyi gizleyebilenlerdir.

Tüm hayatım boyunca bu kadar büyük bir insanı tanımadım.

İnsanın kibri güçlükler karşısında katılaşacak şekilde tasarlanmıştır.

Büyük adamların duyguları da büyük olur.

Ağaç inceliğinden, adam kalınlığından kırılır.

Bir insanın değeri bayağı kesre benzer: Pay gerçek değerini gösterir, payda kendisini ne zannettiğini. Paydanın değeri arttıkça kesrin değeri azalır.

Alçak gönüllü insan, kendini hiç söz konusu etmez.

Gerçekten alçak gönüllü olan bir insan, kendisinden hiç söz etmeyen insandır.

En büyük insan; kendini en çok sayıda insanın yerine koyabilen insandır.

Kibirden vazgeçmeyen hiçbir şey yoktur.

Mağrur insan yoktur. Gururlarından bahseden insanlar vardır, bir de ötekiler.

İnsanı büyük ya da küçük yapan kendi iradesidir.

Büyük kusurlara sahip olmak, ancak büyük adamların imtiyazıdır.

Küçüldükçe büyüten ve büyüdükçe küçülten şey kibirdir.

Ben veririm!

Man in his arrogance thinks of himself a great work, worthy the interposition of a deity. [Yet it is] more humble and, I believe, true to consider him created from animals.