Oooo, çok sert, çok sert! Hagi! Neden Hagi!

Bravo Adams, bravo Adams, tebrikler Adams!

Arif, şut açısı buluyor, vuruyor, top ağlarda! Top ağlarda! Dünyanın en iyi kalecisi bu Schmeichel, ama, bizim Arif de öyle bir vuruyor ki, köşedeki örümceği alıyor! Maç yeniden başlıyor. Her şey bitmedi! Bu sefer, 20 dakikada 3 gol 4 gol yok! Galatasaray direnecek! Yürek yüreğe demiştim, işte bir şut, bir gol!

Arif ama her maç kendini yere atıyordu. Bir keresinde yine İnönü'de Beşiktaş-Galatasaray maçı var. Biz her maçtan önce hakeme derdik: "Hocam aman, bak Galatasaray'da Arif oynuyor. Kesin atar kendini, dikkat et" diye... O maçta da söyledik, hakem "tamam" filan dedi ama, 10'uncu dakika yine penaltı, yine Arif!

Haydi Popescu... Haydi oğlum!... Haydi oğlum!... Ve gol! Kupa bizim!... Kupa bizim!... Kupa bizim!... Tanrım... Tanrım şu güzelliğe bakın!... Şu güzelliğe bakın!...

Kötü insanları tanıma senesi... Can çekişmekte adımın 5 hânesi, yaşamdan soğumamın çoktur bahanesi. Günden güne yırtılmakta kalbimin 12 perdesi. Korkutur cesaretimi iradesizlik sillesi.

Karanlıkta aylak aylak dolaşarak aradı bir dostum ışığı, ben evimde sıcak çorbama daldırırken kaşığı. Birbirimizi karanlık kamufle etmişti ve durum kötüydü. Diğerlerini ışıklar bronzlaştırdı, tenler ölüydü. Birisi kalbini tâmir ettirdikten sonra hiç ağlamadı. Diğer dostum son yediği kazıktan sonra hiç konuşmadı. Derler ya, ağzını bıçak açmadı, diğer dostum Hakk'a karşı geldi beli bir daha doğrulmadı.

Külle bezenip, gülle kandırıldı tüm hayâllerim.

İnsan umudu taşıdı, kimisi kırdı umudu. Lâkin kiminin sahip olduğu tek şey oydu, hepsi buydu.

Çok sîmâ tanıdım, îmâ aldım, yüzleri aklıma kazıdım. Adı anıldığında

Galatasaray yarı finalde! Ağlamak istiyorum, Galatasaray yarı finalde!

Prekazi, şut, kaleci, Cüneyt, Gol!, Go... Top ağlar... Hayır, hayır! Top, arkadaki reklam panolarına çarpıp geri geliyor! Aslında bakıyoruz, kaçar mı, o pozisyonda, top, işte bakın, nasıl da kaçıyor!

Rakip sahanın tam ortası, topun başında yine Prekazi... Ceza alanında Uğur, Tanju... Prekazi vuruyor... Ve gol, ve gol ve gol ve gol ve gooolll!!! İşte gol! İşte gol!!! Bravo Prekazi, bravo Prekazi! Galatasaray 1, Monaco 0 (Galatasara-AS Monaco maçında Prekazi'nin attığı inanılmaz golü anlatırken)

Top ağlarda ama yan ağlarda (R. Wien-Galatasaray maçında Uğur Tütüneker'in boş kale yerine avuta attığı top sonrası).

Ben dostlarımı hiç satmadım! Çünkü; ya beş para etmez çıktılar ya da paha biçilemez..

Ali Koç başaramadığın tek bir şey kaldı. Galatasaray'dan 6 yemek. Son bir maç kaldı. Kendine güven. Sen bunu da başarırsın.

İcardi, 20 gol atarsa saçımı sarı-kırmızıya boyarım.

Durum 2-0 sevgili seyirciler. Goller Hagi ve Arif'ten... Bu tablo bana ünlü Türk bestecisi Hacı Arif Bey'i hatırlattı...

Nasıl yükleniyoruz, nasıl bir tempo... Arif, şut pozisyonunda, vuruyor... Schmeichel... Direk... Goooool! Gooooool! Gooooool! Gol Kaan gol! İşte gol! İşte Türkiye! İşte Şampiyonlar Ligi! Golü çağıra çağıra getirdik. Çoğuri isteye isteye getirdik. Şimdi artık gönül rahatlığıyla ben de söyleyebilirim. Sevgili seyirciler, inanın ağlamak istiyorum!

Abilerim bilirsiniz; damarlarımı kesseniz sarı kırmızı akar. Artık Galatasaray için Çalışacağım kalbim Galatasaray için çarpıyor. Aldığım transfer ücretine gelince belki çok görülebilir ama şunu söyleyeyim ki bugün bir Mercedes fiyatına bile yetmeyebilir. Bize ne kaldı? İdareci abilerimden anlayış bekliyorum.