Ah, resim yaparken insan hep biraz aşıktır aslında. Bana hep insan resme içindeki aşık bir yanı döküyor gibi gelir.

Aşk insanın birey düzleminde sonsuzu yaşamasıdır. Sosyalizm, insanın toplum ve sınıf düzleminde sonsuza koşmasıdır. Kardeşlik, insanın ulus düzleminde sonsuz beraberliği aramasıdır.

Resim konusunda amatör olarak kalmayı sürdürmeyi seçebilirim, orası benim saçmaladığım bir alan olarak kalabilir bilemiyorum.

Birtek resim boyadığım zaman kendimi canlı hissediyorum.

Resmimi hayal ediyorum, ve sonra hayalimi boyuyorum.

İyi resim, iyi edime eşittir.

Yoksulluğun ne önemi var? Sanatımıza aşık olan biri için ne önemi var ki? İnsan her sevinci ve her güzelliği kendi içinde taşımaz mı?

Sanat bir şey hakkında değil, Sanat bir şeydir.

Hakikat, sanat, ilim masaldan ibarettir, Aşk iki cins beyninde tutkaldan ibarettir; Gülmeli, kahkayla bunlara gülmelidir.

Mizah diye bir yazı türü yoktur. Yazı türü romandır, öyküdür, köşe yazılarıdır, anılardır. Mektup bile bir yazı türüdür de, mizah bir yazı türü değildir. Tür olsaydı tekniği olurdu.

Resim sessiz şairliktir; ve şairlik de bu dizelerin resmedilmesi.

Aşkın dokunuşu ile herkes şaire dönüşür.

Herşeyi söylemem ama, her şeyin resmini yaparım.

Cisimleri gördüğüm gibi değil, düşündüğüm gibi boyarım.

Aşk dengesizliktir aslında. Bu konular üzerinde ahkam kesmek çok doğru değil ama şöyle diyebilirim, çok yüksek bir yerlerden kapakların açılması ve suyun aşağıya şiddetli bir şekilde akması gibi tanımlayabilirim kendime göre aşkı. Ama musluğu bağladığınız zaman mantıklı bir sevgi iilişkisine dönüşebiliyor aşk.

Şeriatımız resim ve heykele karşı müminlerimizi kesinlikle ikaz etmiştir. Yani, bilhassa, heykel türü -yani mücessem- görüntüsü olan, ele alınabilen; mesela bir maymun, mesela bir bebek, mesela bir at, köpek vs. benzeri canlı heykellerini men etmiştir. Bu kesin bir kaidedir.

Yazmak, gizemli, tutkulu ama çoğu kez yorucu bir serüvendir; bu yüzden aşka benzer.

Aşkın çeşitleri, katmanları var… Ben sanatçı olarak bir çiçekte de aşkı yakalayabilirim, eşimde de yakalayabilirim… Medine’de bir şey yakalamıştım. O bana, içime damlamışsa, ben de onu şarkıya dönüştürmüşsem, işin kalanı da dinleyiciye emanet.

Çizdiğim her resim kendi yaşamıma sorduğum bir soruydu.

Sevgili seven tarafından algılandığı şekliyle çizilir.