Küçük çocuk konuşmayı öğrenir, öğretmeni olmamasına rağmen - çünkü konuşmayı bilenlerle yaşar.

Çocukların enerjilerinin yüksek olması hayatta kalmaya çalışmamalarından kaynaklanır, en çok hayat tüketir çünkü.

Eğitimin sırrı, çocuğa saygıyla başlar.

Çocuğun kafasını boş laflarla, eski, ölü dillere ilişkin bilgilerle bombardıman etmeyin!

Çocuk, çevresinde bulduğu her şeyi kullanarak kendini geleceğe hazırlar.

Çocuk kendini iş yoluyla ortaya çıkaracaktır.

Çocuklara ne düşünecekleri değil, nasıl düşünecekler öğretilmelidir.

Eğer bir çocukta merak kıvılcımını ateşleyebilirseniz, çoğu kez, daha fazla yardım olmadan öğrenecektir.

Bir çocukta merak kıvılcımını ateşleyebilirseniz, daha fazla yardım almadan öğreneceklerdir.

Düşün, hayal et! O minik çocukları düşle. Birbirinden bir şeyler kapmaya çalışan minik zihinler.

İnsan evlatlarının en iyi öğrendiği şey, hiçbir hocanın onlara öğretemeyeceği ana dilleridir.

Bir çocuk doldurulacak bir vazo değildir, o yakılacak bir ateştir.

İnsanoğlu için en önemli şey oyundur.

İnsan, özellikle çocuk duyu organlarının tümü, çevreyi tanımayı, neden sonuç ilişkisini öğrenmeyi, dünyanın neresine giderseniz gidin başka bir insanla anlaşacak, tartışacak; ona bir şeyler verecek, bir şeyler alacak şekilde evrimleşmeyi öngörmüştür. Bu kanallar eğitimsizlikten ya da zorbalıkla ya da yobazlıktan dolayı kapatıldığı oranda kişinin çevreyle bağlantısı zayıflar ya da kesilir. Bu nedenle dogmatikler yeni ortamlarda kendilerini hep huzursuz olarak görür; kendi gibi olmayanları da tehdit algılar.

Sakın çocuğa her şeyi öğretmeye kalkmayın. Her neyi öğretiyorsanız, onu iyi, çok iyi öğretin ki çocuk öğrenmeyi ve düşünmeyi öğrensin.

Bütün oyunlarda gelecek için hazırlık özelliği açığa vurur kendini. Örneğin çocuğun oyun karşısındaki tutumunda, oynayacağı oyunun seçiminde ve ona verdiği önemde bu durumu gözlemleyebiliriz.

Oyun oynamaktan kaçan çocukların ruhsal gelişimlerinde her zaman bir aksaklık söz konusudur.

Herkes yaptığı işe benzer. Bugün büyük basında çalışıp da öküz olmamak mümkün değildir. Zordur. (1992)

Zor hapislik, güzel aşklar türünden, anatomi ve fizyoloji dersidir, insana kendi vücudunu öğretiyorlar.

İnsanlar uygar oldukları müddetçe en güzel soruları soramazlar, çocuk oldukları müddetçe en güzel sorulara koşarlar, kafalarında menedici bir kural veya sansür yoktur.