Hukuk devleti, erkler ayrılığını benimseyen devlettir.

Tecrübelerim bana gösterdi ki, hukuka bağlı olmayan bir hükümet uzun müddet ayakta kalamaz. Böyle hükümetler çıplak olup, kendini gören herkese karşı gözlerini yere diken ve kimsenin yanında hürmet ve itibarı olmayan birine benzerler. Hatta böyle bir hükümet, tavanı, kapısı, avlu duvarları olmayan ve her önüne gelenin içeriye daldığı bir eve de benzetilebilir.

Sadece birkaç tane yasaları vardır, çünkü fazla yasaya ihtiyaç duymazlar. Ciltler dolusu yorumlu ve açıklamalı yasası olan diğer ülkeleri ayıplarlar; onlara göre insanları kimsenin okuyamayacağı kadar karmaşık yasalara uymaya zorlamak mantıksızdır.

Hukukun olmadığı yerde halk 'sürü', insan 'köle'dir. Devlet hukuka saygılı hukuk da insanları özgürleştirdiği oranda meşrulaşır. Hukukun üstünlüğü dışlanırsa, en adil hukuk bile keyfiliklerin oyun oynandığı bir manipülasyon alanına dönüşür.

Türkiye bugün bir 'Anayasalı devlet'tir, ama bir 'anayasal devlet' değildir. Türkiye meşruluk debisi nerede ise sıfıra yaklaşmış bir Anayasa ile yeni yüzyıla giremez, girmemelidir.

Capitol'den başka tapınak inşa etmedik. Anayasadan başka ortak bir kehanete danışmıyoruz.

Yasa, adalet duygusunu geliştireceği yerde bozdu.

Hiçbir devlet gücü hak veremez.

Değerli canlar anayasa her yerde var. Bu anayasa neye yarar evvela devletin çatısını kurmaya yarar. Devletin çatısı kurulur. Devleti meydana getiren güçlerin bir biriyle olan ilişkileri belirlenir.

Adalet sistemi bir devlet için gerekliliktir.

Adalet devletin amacıdır.

Yargı yurttaşın haklarını değil, Devlet’i koruyor. Yargı yurttaşın yanında değil, Devlet’in güdümünde.

Kanunların tek koruyucusu oy çokluğuyla seçilmiş hükümetlerse, hukukun sonu gelmiş demektir.

Hukuk devletinin kazanması veya kaybetmesi mevzu bahis değildir, sadece mevcut olmak durumundadır!

Zeki yönetici, hukukun insanları seçmesini sağlar ve kendisi hiçbir keyfi atama yapmaz; hukuk ölçüsünü haklı kılar ve keyfi bir yargıya varmaz.

Bağımsızlığın mutlaka korunması gereği, devletin ve hükümetin de yargı karşısında bir "taraf" olmasından kaynaklanır. Bilindiği gibi Anayasa'nın 125'inci maddesine göre "İdarenin her türlü eylem ve işlemlerine karşı yargı yolu açıktır". Yargı karşısında, aynen vatandaşlar ve öteki tüzel kişiler gibi hükümet ve devlet de bir "taraftır". Yargının, hükümet ve devlete karşı açılan davalarda tarafsız kalabilmesi için mutlaka siyasi etkilerden, özellikle de iktidardan bağımsız olması gerekir. Yargı bağımsızlığı ve tarafsızlığı konusunda söylenecek son bir söz "tarafsızlık" kavramı üzerinedir: Yargı, karşına gelen şikayetçi ve şikayet edilen konusunda tarafsızdır. Ama Anayasadan, yasalardan ve esas olarak adaletten, hukuktan yana taraftır!

Adalet sivil toplumu ayakta tutan temel politikadır.

Öteden beri arz etmiş olduğum gibi bu ülkede Anayasa'yı en fazla savunanlar bizleriz. Anayasa'yı ihlal edenlerse ortadadır. Anayasa'nın uygulanmasını isteyen gene bizleriz.

Adalet mahkemelerinin tam bağımsızlığı sınırlı anayasal devlet için gerekli bir ilkedir.

Anayasanın, karakollardaki yangın talimatnamesinden daha kolay değiştirilebildiği bir iklimdeyiz, seçim hukuku bir pabuççu muştasıdır.