Gerçek haysiyet asla yerle kazanılmaz ve onurlar geri alındığında asla kaybedilmez.

Sadakat onurun işaretidir. (Orijinali: Loyalität ist das Mark der Ehre.)

Paranı yitirdin, hiçbir şey yitirmedin. Çalışır kazanırsın. Onurunu yitirdin, çok şey yitirdin. Ama onu da çalışıp kazanabilirsin. Fakat umudunu yitirirsen, hayattaki her şeyini yitirirsin.

Malını kaybeden, bir şey kaybetmiştir, onurunu kaybeden birçok şey kaybetmiştir. Fakat cesaretini kaybeden her şeyini kaybetmiştir.

Toplumda bir şey var; herkes aldatılmaktan korkuyor. Bu nedenle bu konunun çok güncel olduğunu ve bunun üzerinde yazabileceğimi düşündüm. (...) Bu romanı yazma sürecinde sadakatın bir seçim olduğuna karar verdim. Sadık olmaya insan karar veriyor. Karşısındaki insanı, birlikte yaşadığı insanı değerli buluyorsa ve onu üzmekten korkuyorsa, o zaman bilinçli bir şekilde ona sadık kalmaya çalışıyor. 10 kadar romanım var. Hayat içinde her şey bana ilham verebilir, bütün insan halleri beni ilgilendiriyor. Hepsi yazılabilir.

Dürüstlük çok pahalı bir hediyedir, ucuz insanlardan beklemeyin.

En önemli servetim güvenilir olmamdır.

Pısırık, beceriksiz olmayı yeğlerim, yalancı, dalavereci olmaktansa.

Suyun değeri, kuyu kuruyunca anlaşılır.

Bir adamın değeri var mı, yok mu nasıl anlarız? Bütün isteklerine, bütün görüşlerine karşı zorluklar çıkarın. Gerçekten değerli bir insansa, zorlukların hepsini yenmesini bilecektir.

Alınan onurlar yaratılanları fazlasıyla aşıyor.

Basit insanlar, sahip olduklarının kıymetini, elden çıkmadan bilmezler.

İnsan, işine, işsiz kalıncaya kadar küfreder.

Bir piç olup imparator olmaktansa onurlu bir hiç olmayı tercih ederim!

Akıllı, uslu adam baş tacı. Çakal, yavşak adamın yeri musalla taşı.

Şöhret edinilmeli, fakat onurun sadece kaybolmamasına dikkat etmek yetecektir.

Şeylerin değerini ancak onları yitirdiğimizde anlarız.

Onur kazanılmamalı, sadece kaybetmemek yeter.

Krallar taçlarını ve asalarını geride bıraktılar, kahramanlar da silahlarını. Ama aralarındaki, görkemlilikleri dışlarına taşan, bunu dışarıdaki şeylerden almayan büyük insanlar, büyüklüklerini yanlarında götürdüler.

Bir insanın kendine ait olan, onu yalnızlığa giderken eşlik eden ve kimsenin ona verip ve kimsenin ondan alamayacağı ŞEY: Bu, sahip olduğu her şeyden veya onun başkasının gözünde ne olduğundan çok daha esaslıdır.