Hayatta yapmamız gereken tek bir şey var, o da ölmek.

Olmak ya da olmamak, işte bütün mesele bu. Katlanmak mı iyi zalim kaderin oklarına, yumruklarına, yoksa çılgın denizlere karşı gelip bir son vermek mi? Ölmek uyumak hepsi bu kadar, yalnızca uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin ve çektiği bütün kahırları bedenin...

Hasta olduğun için değil, yaşadığın için öleceksin…

Hepimiz ölüme hayat borçluyuz.

Bir gün yetmiyor mu bu size, bir gün dilsiz oldu, bir gün ben kör oldum, bir gün sağır olacağız, bir gün doğduk, bir gün öleceğiz, aynı gün, aynı an, yetmiyor mu bu size?

Hayat - cinsel yolla bulaşan bir terminal durumu.

Hayat - cinsel yolla bulaşan bir terminal durumu.

Er ya da geç hepimiz öleceğiz.

Ölüm , hep birinin üstüne çökmeye hazır , çevrede dolaşıp duruyor.

Açmamak olmaz ölüm kapıyı çalınca.

Doğumun da ölümün de çaresi yoktur.

Hayat bir zar oyununa benzer. Yaşarken kaç kez düşeş (altı altı) atarsak atalım, son atacağımız zar daima hepyek (bir bir) olacaktır. Şunu da unutma, ölüm asla hepyek atmaz.

Kaç tabut gömülecek yeraltına ve kaç kişi gidecek habersiz uzaklara? Kaç yalan yıkacak güvenleri? Kaç satır yazılacak kader kitabına ve kaç dua edeceksin tanrına, kaç damla gözyaşı dökeceksin?

Herkes ne zaman ölür; elbet gülünün solduğu akşam!

Kaderin tekerine çomak sokamazsın. Sen kim oluyorsun da kimin öleceğine, kimin yaşayacağına karar vereceksin?

İnsan yaşlandığı için değil, daha fazla yaşlanamadığı için ölür.

Dünyada ölümden devamlı, gerçekçi, güzel bir şey yok. Dünyada ölümden güzel, devamlı bir gerçeklik yok.

İyi insan talihsizlikleri tahammül edilemeyecek kadar büyüdüğünde hayatı terk eder;kötü insan da ziyadesiyle müreffeh ve muzaffer anında.

Kendi yeşil yolumuzda yürüyoruz, her birimiz kendi zamanında. (Yeşil Yol)

Yaşam tehlikelidir, yaşayan ölür.