Zaman bir uyuşturucudur. Fazlası sizi öldürür.

Yaşamla karşıtlık oluşturan, ölümden ziyade, yaşlılıktır. Yaşlılık, hayatın parodisidir; oysa ölüm, hayatı bir yazgıya dönüştürür: Ona bir kesinlik boyutu kazandırarak, onu sınırlamak ve korumak yoluyla bir yazgıya dönüştürür. Ölüm, zamanı yürürlükten kaldırır.

Sevgili ölüm, henüz yaşamadım.

Şunu asla aklından çıkarma, ister üç bin yıl yaşa, ister otuz bin yıl, şu anda sahip olduğundan başka bir yaşamı yitiremezsin ve mevcut yaşamın sona erdikten sonra yeni bir yaşama da sahip olamazsın.

Yaşamak için zaman var ve ölmek için de ama şu anı reddetmek için asla yok.

Ölmek için yaşamak gerekir, unutma. Anı yaşa, yarını da unutma.

Yaşam kapımızın eşiğinde oturmuş, ölüm arkada nöbet tutarken, bizler evin içinde nasıl da oynuyoruz.

Düşünmek istediğim tüm düşünceler, almak istediğim tüm yürüyüşler, okumak istediğim tüm kitaplar ve görmek istediğim tüm arkadaşlar için hala her günü çok kısa buluyorum.

Her an mezarlarımıza biraz daha yaklaşıyoruz.

Yaşlanmak isteriz. ama yaşlılıktan korkarız; bu hayati ne kadar sevip, ölümden nasıl kaçmak istediğimizi gösterir.

Yaşamın bu kadar kısa olmamasını dilerdim, dil öğrenmek zaman alıyor ve kimsenin bilmek istemediği şeyler yapacağım.

Yaşam nedir ki? Beklersin, günler geçer, ölüm gelir ve hepsi sona erer.

Farkında değilsiniz günler geçiyor. Dün komşu kadını tabuta koyup götürdüler. Ölmek güzel aslında yaşamak daha güzel.

Toprağın altında üzerindeki canlılardan daha fazla ölü var ve biz yaşamdan çok ölüme sahibiz. Sadece bir zamanlar sesleriyle etrafımızı saran şimdiyse yok olmuş insanlar değil kastettiğim, biz de yıldan yıla parça parça ölüyoruz. Henüz var olmayan da ölecek. Neredeyse her şey ölü.

Genç olan yaşlanır; bugün yaşayan yarın ölür.

Ölümün, yaşamın ve zamanın üzerinde olan tek bir şey varsa, o da henüz doğmamış olandır.

Her an herkesin, hepimizin vakti azalıyor şurada, her birimizin doğrudan ölüme dur durak bilmeden vakti azalıyor, bunun böyle olduğunun dur durak bilmeden farkında kalsaydık delirirdik, dev bir tımarhaneye dönüşürdü dünya.

Monotonluk ve ölüm bana bir ve aynı şey gibi geliyor.

Az az ölüyoruz her gün

Sen her defasında biraz daha eksilerek yola devam edersin, ölüm de hükmünü sürdürmeye devam eder.