İnsanlar değerli olmayı unuttular, önemli olmaya çalışıyorlar.

Asafın mikdarını bilmez Süleyman olmayan

"Halkın en değerlisi kimdir?" diye sorduklarında: "Dünyayı kendisi için bir değer bilmeyen kimsedir." buyurdu.

İnsan inciyi denizden çıkarmayı bilmezse, o, ha inci olmuş, ha çakıl taşı!

Dürüstlük çok pahalı bir hediyedir, ucuz insanlardan beklemeyin.

Kitaplar, Edebiyatın parasıdır, ancak yalnızca Bilimin karşılığıdır.

Üç türlü aristokrasi vardır; birincisi yaş ve kıdem; ikincisi servet; üçüncüsü akıl ve bilgidir. En şereflisi sonuncusudur.

İnsanlar akıl ve kalbi olgunlaştırmaktan bin kat daha fazla, kendileri için zenginlik biriktirmeye uğraşırlar. Oysa mutluluk için, şüphesiz ki insanın elindeki şeylerden daha ziyade, insanın içindeki şeyler önemlidir.

İnsanları iki gruba ayırırız: Zaman harcamaya değer fikirleri olan insanlar ve olmayanlar.

Sen küçülmezsin Kitapları sevdiğin sürece.

Bir kadın kitaplar uğruna yanabiliyorsa, kitapların içinde birşeyler olmalı...

Şimdiye kadar kimse bir kitabın değerini ödememiştir, yalnız baskı tutarını ödemiştir.

Sahip olduklarımız arasında sadece bilgi ölümsüzdür ve kutsaldır.

Bilgi, tek başına ekonomik bir kaynak değildir. Bilgi alınıp satılamaz, sadece bilgiyle yaratılanlar alınıp satılabilir.

Hiçbir şey bilmeyen, hiçbir şeyi sevemez. Hiçbir şey yapamayan, hiçbir şeyden anlamaz. Hiçbir şeyden anlamayan insan değersizdir. Oysa anlayan biri, Hem sever, hem fark eder, hem de görür.

İlmin değeri de diğer mumların kendisinden ışık aldığı enerji kaynağına benzer.

Bazı insanlar, hayatın güzel olduğunu hatırlamak için vardır. O insanların değerini bilin...

İnsanlar konusunda daha az, fikirler konusunda daha çok meraklı olun.

Unutma; insanlar bilgi değil, avuntu isterler...

Herkes mutluluktan bahseder ama pek az kimse bilir onu.