Direnen kadınlar tabi ki güzeldir… tabi ki cumartesi gecesi şeffaf giysili kadınlarından olmayacağız!

Hayır, sizin şeffaf giysili kadınlarınızdan biri olmak istemiyorum.

Toplum, kadının teslimiyetini bir kurban ayini olmaktan çıkarıp özgürleştirirken bir yandan da her defasında yine aynı deneyime mahkûm eder onu.

“Ben yazar Suat Derviş’im, kimsenin karısı olarak yâd edilemem.”

Kadın olmaktan utanmıyorum, yazar olmakla da iftihar ediyorum. O unvan benim yegane servetim, biricik iftiharım ve ekmeğimdir.

Ben edebiyatçı 'im, kimsenin karısı olarak yâd edilemem.

Dolayısıyla kadınla ilgili ayrı bir dünya olmamalı. Ayrı bir sorun, ayrı bir gelecek ayrı bir geçmişi yok kadının. Bu anlamda hiçbir zaman feminizmi anlamadım.

İnsan kadın olarak dünyaya gelmez, zamanla kadın olur.

Sadece erkek değildir kadını ezen. Kadın kendi hayatından sorumlu olmaktan vazgeçerek kendi kendini de eziyor.

Kadın doğulmaz, kadın olunur!

Yetişkin bir kadının cinsel hayatı, psikoloji bilimi için "karanlık bir kıta"dır.

Bizim romanlarımız, filmlerimiz her şeyimiz kadını aşağılayan şekilde.

Bilhassa tahammül edemediğim bir şey, kadının erkek karşısında her zaman pasif kalmaya mecbur oluşu... Neden? Niçin daima biz kaçacağız ve siz kovalayacaksınız? Niçin daima biz teslim olacağız ve siz teslim alacaksınız? Niçin sizin yalvarışlarınızda bile bir tahakküm, bizim reddedişlerimizde bile bir aciz bulunacak? Çocukluğumdan beri buna daima isyan ettim, bunu asla kabul edemedim. Niçin böyleyim, niçin diğer kadınların farkına bile varmadıkları bir nokta bana bu kadar ehemmiyetli görünüyor?

Bir kadın ancak kendine saygı duyduğu sürece başkalarından saygı bekleyebilir, ancak kendine inandığı zaman başkaları da inanabilir ona.

Şeriata inanan kadınla dekolte giyinerek cinselliğini teşhir eden kadın arasında fark yoktur. Çünkü ikisi de kendisini cinsel obje olarak algılar; biri iyice kapanarak, diğeri iyice açılarak.

Hakim kanat tarafından kadının içine düşürüldüğü bayağılığın, endişelerin, üzüntülerin çeşitliliğinin izini sürmek, bitmeyen bir görev olacaktır.

Kadınların düşünceleri hep kendilerine odaklanır; Böyle bir durumda en çok değer verdikleri şeyin kendileri ve görünüşleri olmaları şaşırtıcı mıdır?

Kocalarına mutlak anlamda bağımlı kaldıkları sürece, kadınlar kurnaz, sefil ve bencil olacaklardır.

İçimde bir kadın yaşadığım sürece bu dünyanın erkekler dünyası olması beni hiç rahatsız etmeyecek.

.."niçin bir kadına değil kadınlar beni sevmezler kadınlar etek bastırırlar hep bi de pirinç ayıklamak vın vın vın eşekarısı denli konuşmak salt konuşmak dedikoduca erkekler değil mi sanki hani geçen gece eve attım onu'lar aa bu onlardan değil bu B başka türlü sever beni bunda nen yoktur nen hani erkekliğini ille de karşısındaki kıza tattırma saplantısı diyelim hani vücutlarında durup dururken canlandırıverdikleri ikinci bi yaratık küçük bi hayvancılık denli..."