Dans etmek ve şarkı söylemek benim için her zaman oyun gibiydi. Sürekli şarkı söyledim.

Müzik, önce kanıma değil, mideme girdi. Nasıl girmesin, her akşam saat beşte sütümün yanında notalardan yapılmış kurabiyelerden bulurdum.

Piano demokrasinin kendisidir. (Pianonun tuşları farklı sesler çıkarır ama bunları bütün olarak kullanırsanız bir tek sesi, müziği elde etmiş olursunuz.)

Müzik, insan kalbinin en güzel tutkusudur. Dinlediğiniz, dinlemekten zevk aldığınız, sevdalandığınız müzik, ruhunuzun, kalbinizin, duygularınızın en güzel yankısıdır. Bu yankının bir tek adı vardır evrende: Şarkı.

Önce kahvedeki ustaları yenmeye başladım, ustalar işe güce gitmez oldu. Ben ise zaten işteymişim ama haberim yokmuş.

Birden Sagopa Kajmer olmadım. İlk başta tanımadıkları bir insandım. Şarkılarım sayesinde yavaş yavaş her şey meydana geldi.

Çocukluğumun en eski hatırası bir ağustos şenliği gecesidir. Bu hatıra, görülmüş bir şeyden ziyade vaktiyle dinlenmiş bir masalın hayalde bıraktığı izlere benzer: Bu dünyada başka bir âlemde ucu bucağı olmayan bir bahçe... Ağaçlarında renkli fenerler yanıyor. (...) Bana öyle gelir ki, ezel karanlığından o gece doğdum.

Müzik benim kalbim ve ruhumdur Altından daha değerli

Büyürken şarkıcı olmak gibi bir isteğim yoktu, kendimi hiç öyle düşünmüyordum. Birisi bana gitar çalmayı öğretti ve sonra delirmiş gibi şarkı yazmaya başladım. Bu çok tuhaf bir şeydi, 24 yaşıma kadar şarkıcı olacağımı bilmiyordum.

Müzikli bir yaşam güzel geçirilmiştir ve bu yüzden kendimi müziğe adadım.

Müziğe 8 yaşında babamın aldığı piyanoyla başladım.

Piyano ölmekte olan bir sanat. Tek bir enstrümanla coşku ve müzikal deneyimleri ayağa kaldıran biri olmayı seviyorum.

Yaşam, ölümsüzlüğün çocukluk dönemidir.

Müzik benim dinimdir.

Bu dünyada sınırsız bir tutku duyduğum şeyler sadece kitaplar ve müzik.

Müzikle uğraşmak, gökyüzünde uçmaktan sonra en keyifli şey.

Kendimi bildim bileli, şarkı söylerim, şiir okurum. Müzik hep tutkum oldu fakat mesleğim olacağını bilmiyordum.

Müzikle besleniyorum.

İnsanlar, en kederli ve en sevinçli olanlarda gözlemlediğimiz üzere büyük tutkularını şarkı yoluyla ifade ederler.

Aslında tek bir pişmanlığım var, daha önce de söylemiştim, bu Tanrı vergisi yeteneği geliştirmek için müzik eğitimi almalıydım. Hâlbuki ben her şeyi kendi kendime öğrendim ve çaldım. Tıpkı piyanoyu ilk yapan insan gibi oldum. Onun da hocası falan olmadı, yaptığı şeyi çalmayı ona öğretebilecek kimse yoktu. Çalmayı da kendi kendine öğrenmek zorunda kaldı.