Cenâb-ı Hak hakîmdir, her yaptığında hikmet vardır.

Adam bana silah çekse ben de ona silahımı çekerim. Siz şimdi dersiniz ki hoca silah mı taşıyor? Benim silahım kelime-i şehadet.

Sahte rabler boyundan çıkarılıp atılmadıkça, sebeplerle ilişik kesilmedikçe, fayda ve zararı insanlardan bilmeyi terketmedikçe kurtuluş mümkün değildir.

Sahte rabler boyundan çıkarılıp atılmadıkça, sebeplerle ilişik kesilmedikçe, fayda ve zararı insanlardan bilmeyi terketmedikçe kurtuluş mümkün değildir.

Şeriate de iman etmek gereklidir, kaçınılmazdır.

Çarı büyük görenler Allah'a şirk koşan kafirlerden farksızdır.

Kilisenin vekilleri öncelikle sözün vekilleridir. Onları sınarken öğretme yeteneklerine, denenmiş olup olmadıklarına, cehaletlerine yahut yeni iman etmiş olup olmadıklarına dikkat edilmelidir.

Yüksekliği aradım, tevâzuda buldum. Başkanlık aradım, halka nasihatta buldum. Neseb aradım, takvâda buldum. Şeref aradım, kanâatte buldum. Rahatlık aradım, zühdde buldum. Zenginlik aradım, tevekkülde buldum.

Sen niyetini halis tut, zamanlamayla kader ilgilenir.

24 saat şarap içen adam La İlahe İllallah der mi lan hayvanoğlu hayvan...

Irkçılığa değil, taassuba değil, toprağa değil, bayrağa değil, menfaate değil, ganimete değil Allah'a davet et!

Kesin olarak iman etmişimdir ki, müslüman Türk milleti ve onun devleti güçlüyse, İslam dünyası da güçlüdür.

Ve tarih bir gün, acz içinde kıvrana kıvrana şehadete susamış bir ülkücüden daha müthiş bir silahın keşfedilemediğini yazmak zorunda kalacaktır.

Ey gönül! Başkasından yardım ve dostluk umarak yaşama,düşmandan da korkma! Devlet ve saltanat ancak Allah'ın verdiğidir.

Hasan, Hasan!.. Sen bizi bunca zamandan beri kiminle bilirdin?.. Cenâb-ı Hakk’a teveccühümde bir kusûr mu müşâhede eyledin?

Edebi küçümsemek, haramı küçümsemeye götürür. Haramı küçümsemek saygıyı terke götürür. Saygıyı terk etmek ise şükrü terk etmek demektir. Şükrü terk etmenin de imandan ayrılmaya sebep olacağından korkulur. Kulun imanı yalnız edeple doğru olur. Edepsizlik ise ilâhi bilginin azlığından ileri gelir.

Tertib-i mukaddematta tefviz, tembelliktir; terettüb-ü neticede, tevekküldür.

İnsanlar hür oldular, ama yine abdullahtırlar.

Çaresi bulunan şeyde acze, çaresi bulunmayan şeyde ceza'a iltica etmemek gerektir.

Sivrisineğin gözünü halkeden, Güneş'i dahi o halketmiştir.