Kitaplardan insanları tanıdım ve bütün okuduklarım benim için gerçek oldu.

Ben o kitabı seviyorum. Verir miyim? Orada bir kazık yemedim. Giden kitap gelmez Türkiye'de.

İnsan gerçeği bilecek niteliğe sahiptir. Bir şey sağduyulu ile inşa edildiğinde deneyimle doğrulanmış olur.

En temel düzeyde, bilgisayarlar benim kitaplarımda insan hafızasının bir mecazi öyküsü. Hafızanın nasılları ve niyeleriyle, kendimizi kim ve ne olarak tanımlama biçimlerimizle, hafızanın nasıl da kolay bir biçimde yenilenmenin konusu olabildiği ile ilgileniyorum Neuromancer ’i yazarken, bu ilgilendiklerimin pek çoğunu bilgisayar mecazı ile ilişkilendirebilmek harika bir şey oluyordu.

Okuyabilirseniz her insan bir kitaptır.

Bir insan gördükleri kadardır.

Gerçek savaş, asla kitaplardan içeriye adımını atamayacaktır.

Asıl savaş asla kitaplarda yer almaz.

Pek az insan başkalarının deneylerinden yararlanmayı bilecek kadar akıllıdır.

Gerçeklik için geçerli olan mutluluk için de geçerlidir: Kişi ona sahip olmaz, onun içinde olur.

İnsan iki şekilde kendini yanıltabilir, ilki olmayan bir şeye inanarak, ikincisi olanı görmeyerek.

Yaşam çözülmesi gereken bir sorun değil ancak deneyimlenmesi gereken gerçekliktir.

Saf mantıksal düşünce, dünyayı anlamamız için yeterli değildir. Gerçeğe ilişkin tüm bilgiler deneyimle başlar, deneyimle biter.

Doğru, gerekliğin bir kopyası değildir ama, bilim ve insanlığın binlerce yıllık deneyimi göstermektedir ki, doğru nesneldir. Doğru, nesnel olarak var olan dünyayı yansıtır ve içeriği, kişinin bilincine bağlı değildir.

Hayatımın ilk dersi; kimse sürekli açık gözlerle dünyaya tahammül edemez.

Teori başka yaşamak başka.

Sonsuz uzayda etrafında bir düzine daha küçük kürenin döndüğü yuvarlak, ortası sıcak, üzerindeki küflü tabakanın canlı ve bilinçli varlıklar ürettiği soğuk sert bir kabukla kaplı sayısız aydınlık küre - bu ... gerçek dünya.

Kitap yazılı söz, söz dile gelmiş düşünce, düşünce de insanın ta kendisi olduğuna göre kitap düşmanı insan düşmanı demektir.

Benim görüşüm şu ki, “kişiselliğin” merkezi olan bilinç, nihai gerçekliktir ve aynı zamanda bilimsel olarak aşılmazdır. Başka bir deyişle, başka bir varlıkta varlığını kesin olarak ispatlayacak bilimsel bir test yoktur. Diğer biyolojik insan kişilerin, en azından en azından bilinçli davrananların, gerçekten de bilinçli olduğunu varsayıyoruz. Fakat bu da bir varsayımdır ve bu paylaşılan insan konsensüsü, insan deneyiminin ötesine geçtiğimizde yıkılır (örneğin, hayvan bilinci ve uzatma hayvan hakları tartışması).

İyi yazarlar genellikle hayatın gerçeklerine dokunurlardı. Bu bakımdan kitaplardan neden bu kadar nefret edildiğini, korkulduğunu anlıyor musunuz? Hayatın gerçek yönlerini veriyorlar.