Cesaretin ölçüsü ölmek değil, yaşamaktır.

Kimileri Gül dediler, ömür boyu güldüler; Kimileri de Gül dediler, Gül uğruna öldüler.

Doğru şeyler yapmışsanız ölmüş gibi olmuyorsunuz, bunu giderek anlıyorum.

Kimi ölüler bize ne kadar yakın. Yaşayanların birçoğu ne kadar da ölü.

Rahatsız bir yaşam ritmi kolay bir ölümden daha çok hayat.

En kolayı ölmektir, zor olan yaşamak.

Bir insanın nasıl öldüğü değil, nasıl yaşadığı önemlidir.

Şimdi ölüm çok kolay uğrayabilir bana! Ama ben yaşayabildiğim sürece ölümü karşılamaya gitmemeliyim.

Herkes ölür ama yalnızca bazıları gerçekten yaşar.

Yaşamadan ölmeyin. Yaşayarak ölün. Ölümden söz etmek kötü bir şey ama, ölüm mukadder son. Her faninin kaderinde var İnsan bu dünyaya bir defa geliyor.

Yaşadığım hayatın hayat olmadığını, öleceğimi öğrendiğim gün anladım.

Ateistlerin yaşamak için hiçbir şeyleri olmayan garip bir efsane. Tam tersi. Ölecek bir şeyimiz yok. Yaşamak için her şeyimiz var.

Ölüm kapını çaldığı gün ona ne ikram edeceksin?

Ölümden sonraki yaşama ilişkin esas soru onun gerçek olup olmadığı değil, gerçekse bile bunun ne gibi sorunları çözdüğüdür.

Ölüm yaşayanlar için bir ders yapılmadığı sürece, yaşayan hayat boşa gider.

Uğruna ölmeye değer her şey, kesinlikle yaşamaya değer.

Ben yaşamın karşısında ölü olmaktansa, ölümün karşısında yaşamayı tercih ederim.

Ölüm daha mutlak göründükçe yaşam daha otantik olur.

Faydasız bir hayat erken bir ölümdür.

İnsan için yalnız üç olay vardı: doğmak, yaşamak ve ölmek. İnsan doğduğunun farkında değildir, ölüm korkusuyla da acı çeker ve genellikle de yaşamayı unutur.