Mademki alışkanlıklar, hayatımızın en ileri gelen hakimleridir, öyle ise ne yapıp yapıp iyi birini edinmeye çalışmalıyız.

İnsanın karakteriyle ilgilenmesi için hiçbir zaman çok erken ya da çok geç değildir.

Her toplum zamanın akışı içinde sürekli değişim geçirir.

Yaşama karşı çocuklaşırken ilerler yaşım.

Bir kere başlarsan söylemeye yalan, onu bırakmaz ve yalanlar söylemeye kolay alışırsın.

Dün ve bugün teoriyi, bugün ve yarın pratiği hazırlar.

Kitaplar en mükemmel eğlencedir: reklam yok, pil yok, para gerektirmez. İnsanlar o ölü anlar için neden kitap taşımazlar anlamam.

Raflarında kapağı açılmadan yepyeni kitapların durduğu kütüphaneye kaydı gözleri. Salonun bir köşesini kütüphane yaptırmıştı. Kitap okumaya değil, "biriktirmeye" karşı bir hevesi vardı. Belki de bu isteği entelektüel görünmek istemesinden kaynaklanıyordu. Ama polisiye ve casusluk türünde okumadığı kitap yok gibiydi. Dün gece uyuyabilmek için birini daha bitirmişti. "Cengiz'e söyleyeyim de, yeni çıkanlardan birkaç tane daha alsın bana" diye geçirdi kafasından. Yıllarca annesini ağırlayan yaylan çıkmış koltuğa şimdi sürekli kendisi oturuyordu. Alışkanlık olmuştu ve alışkanlıklarından kolay vazgeçen biri değildi.

Her gün bir şey daha biter, giderek acı vermez biten şeyler.

Yaşamın sonuna doğru durum tıpkı maskelerin çıkartıldığı bir maskeli balonun sonuna doğru olan bitene benzer, insan, yaşamı süresince temas halinde olduğu kişilerin aslında kim olduklarını görür şimdi. Çünkü karakterler gün ışığına çıkmış, eylemler meyvelerini vermiş, başarılar hak ettikleri değerlere kavuşmuş, bütün yanıltıcı imgeler de parçalanmıştır. Yani bütün bunlar için zaman gerekliydi.

Dünyaya bakış açımızın sağlam temelleri ve derinlik veya sığlığı çocukluk yıllarında oluşur. Bu görüş daha sonra özenle düzeltilir ve mükemmel hale getirilir, ama özde değişmeden kalır.

Yenilgiden sağ çıkmayı öğrenmelisin. İşte o zaman karakter geliştirirsin.

En iyi çelik, en sıcak ateşten geçmek zorundadır.

Onca zamanı boşu boşuna geçireceğime, uçmayı öğrenebilirdim. Öğrenilecek ne çok şey var!

Dünyanın gözü önünde, ağaç dallarının zamanda ve mekânda açılıp yayılması gibidir sanatçının yapıtı.

Çevrenize alıştığınızda ihityarlamışsınızdır çünkü artık düşünmeye ihtiyacınız kalmamıştır.

İnsan düşündüğü gibi yaşamazsa, yaşadığı gibi düşünmeye alışır.

Artık insanları tanımak için zaman kaybetmiyorum; nasıl olsa onlar zamanı gelince kendilerini tanıtıyorlar.

Öğrenim davranışlara nüfuz eder.

Roma bir günde inşa edilmedi, her şey zaman alır.