Kahramanlık, en kısa ömürlü uğraşılardan biridir.

Şöhret paraya benzer, orada çok kalırsanız, fiyatlar düşer.

Dünüyle ünlü insanlar bugün gün yüzü görmezler.

Yarın unutulacaktır, televizyon şöhreti. Yeni diziler gelip, götürecektir onu. Beni en ufak şekilde etkilemiyor; alkışlar, gürültüler, fotoğraf çektirmek istenmesi. Yarın unutulacağını, çok iyi biliyorum. Ben nereden geldiğimi biliyorum; Anadolu yollarının tozunu yuttum, sırtımda kalas taşıdım, dekor taşıdım. Valiler, belediye başkanları beni yemeğe beklerdi, gitmezdim; önce kamyona yüklerdim, son malzemeyi. Kısacası, bu şöhretin bana kazandırdığı, fazladan hissettirdiği bir şey yok.

Ün çok rahatsız edici olabilir. Bir uyuşturucu gibi olabilir. Mutluysanız size bu hissi verir, kendinizi önemsemeniz gerektiğini hissettirir, yerine getirilmesi gerektiğini hissettirir... Ama sizi gerçekten önemli olan şeylerden uzaklaştırabilir.

Ünlü olmanın bizi değiştirdiği söylenir. Ama bize yakın insanları ne kadar değiştirdiğinden hiç söz edilmez.

Ün bir sihirdir bir gün hepiniz sahip olabilirsiniz

Ben her zaman ünlüydüm. Sadece siz beni tanımıyordunuz.

Şöhret âfettir demişler, hakikaten büyük âfettir.

Bugünün başkanı yarının yalnızca posta puludur.

Saçım ben ünlü olmadan önce ünlenmişdi.

Şöhret olmak düşüncesiyle asla büyülenmedim.

Bugünlerde tek kabul gören akçe Instagram takipçileri. Bu açıdan değerlendirirseniz ben çok ünlü, başarılı ve zengin bir kadınım.

Efendimsin cihânda i’tibârım varsa sendendir
Miyân-ı âşıkânda iştihârım varsa sendendir

Bir ismin halk tarafından öğrenilmesi çok zaman alıyor. Halk enteresandır yani, en azılı en acımasız eleştirmendir. İsminiz yavaş yavaş öğrenilir. Sonra da unutmaz.

Ben, tek bir şey olarak kalacağım, sadece tek bir şey olarak — ve o da bir palyaço. O beni herhangi politikacıdan daha yüksek bir düzleme yerleştiriyor.

Diğer “sol” partilere bakın. Başkanlar birer derebeyi gibi “küçük aşiretlerin” başında olmayı, posterlere, otobüslere resimlerini bastırmayı marifet sanıyor . Hayatta kendi gücüyle başaramadığı bir şöhrete sahip olmaktan, partinin sırtına binerek egosunu tatmin etmekten başka bir derdi yok.

Kendini kaybetme riskiyle şöhret peşinde koşan, bilgin değildir.

Pop, Türkiye'de büyük bir patlama yaptı. Öyle bir patlama yaptı ki tebrik etmemek elde değil. Ama her patlayan isim ebediyen kalacak mıdır? Orasını Allah bilir.

Herkes şöhret olmak istiyor. Bana da arkadaşlarım vasıtasıyla birileri ulaşıyor. Onlara ilk şunu soruyorum: 'Şöhret mi olmak istiyorsun, oyuncu mu?' Oyuncu olmak istiyorsan bu çok zorlu bir süreç. Oyuncu dediğin adam 55 yaşından sonra olmaya başlıyor.