Birimiz ötekinin kafasındaki hayalimizi bir an görsek, hayretten donakalırız.

Her insan kendi adasında yaşar.

Yalnızlık, yaşamda bir an Hep yeniden başlayan Dışından anlaşılmaz Ya da kocaman bir yalan Kovdukça kovalayan Paylaşılmaz Bir düşün’de beni sana ayıran Yalnızlık paylaşılmaz Paylaşılsa yalnızlık olmaz.

Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.

Özgür olmak çoğu zaman yalnız olmaktır.

Bizi mutlu ya da mutsuz kılan; olaylar değil, onları algılama biçimimizdir.

Felsefe düşüncenin mikroskobudur.

Çünkü yaşam bir yanıt değil, bir sorundur; bunun yanıtını sadece siz bulabilirsiniz.

Yetişkin çocukların akıllı yaratıklar olduğunu unutmayın.

Benim akrabalarım yok derdim durmadan ona,benim yalnızca zihinsel akrabalıklarım var, ölmüş filozoflar benim akrabalarım.

Yalnız olmasam da kendimle başbaşayım..

Bana hatırlama sanatını değil, unutma sanatını öğret; çünkü ben hatırlamak istemediklerimi hatırlıyorum ve unutmak istediklerimi unutamıyorum.

Kimseyle yaşlanmak istemiyorum, kendimle bile.

Ve kendi hüsnümü başlardım önce sevmekten. Bu ruh için bir hak: Biraz da kendini sevmek değil midir yaşamak!

Sosyallikte sembol kullanma, çarpıtma, acımasızlık ve kırılganlık, yalnızlıkta ise kabullenme, işaret kullanma, merhamet, meşru müdafaa ve dayanıklılık vardır.

Beyin gerçeği arama organı değildir, inanma organıdır.

Beni en çok korkutan şey insan öldüren insanların, ben insana hemen hemen sağlıklı insanlar olarak görünmesi olmuştur.

Bazılarında kötülüğün bazılarında iyiliğin sevimsizliği vardır

"Mutluluk, yetinmektir. Mutluluk, anlamaktır."

Karakter sahibi insanlar Daima itilir, dışlanır ve yalnızlığa mahkum edilirler...