Kendini bir agnostik ilan etmek, bazılarına daha saygın ve temkinli görünse de, gerçekte neye inanacağına karar vermediğini söylemek olacaktır.

Ateizm sadece başka bir din değil mi?” Hayır değil. Ateizmin inançları, törenleri, kutsal kitabı, mutlak ahlaki kodu, kökeni efsaneleri, kutsal mekanları veya türbeleri yoktur. Günah, ilahi yargı, yasak sözler, ibadet, ibadet, kehanet, grup ayrıcalıkları ya da 'kutsal' önderler yoktur. Ateistler, aşkın bir dünyaya veya doğaüstü bir yaşam süresine inanmazlar. En önemlisi, ateizmde ortodoksluk yoktur.

"Bir ateistin benden daha çok şey bilmesi gerekir. Ateist Tanrı'nın olmadığını bilen biri. Ateizmin bazı açıklamaları çok aptalca."

Entelektüel olgunluğa ulaştığımda ve kendime bir ateist ya da bir teist ya da bir panteist ya da bir materyalist ya da bir idealist, bir Hıristiyan ya da bir özgürdüşünür olup olmadığımı sormaya başladığımda bunların içeriğinin benim öğrenebildiklerimden ve aksettirebildiklerimden daha fazla olduklarını tespit ettim, yanıt bunlardan daha az bir biçimde vardı. Bu iyi insanların çoğunluğu beni onlardan farklı düşüren şeyler hakkında birbirleri ile aynı düşüncede idiler. Kesin bir 'bilme' (gnosis) düşüncesi içinde bulunuyorlardı -ben büsbütün emin değilken ve hatta sorunun çözülemez olduğuna kendimi ikna etmiş iken varlık sorununu birbirlerine göre az ya da çok başarılı biçimde çözmüş bir durumda idiler.

Ateist olmak için gerekli kalp iyiliği ve zihin kudreti, ancak on binde bir insanda görülür.

Ancak inancı tanımlamanızı yani ölümden sonraki hayata olan inancınızı kabule etmiyorum.

Hem entelektüel yönden dürüst olup hem de tanrılara inanabilmek mümkün değildir. Tanrılara inanan birinin gerçek bir bilim insanı olması imkansızdır.

Persler, Asurlar, İbraniler “bilgi peşinde” koşmamışlardır, çünkü gerçeğin Tanrı olduğuna inanmışlardır.

Tanrı'nın en yüce övgüsünün, Yaratılış'ın bir yaratıcı olgusuna gerek duymayacak kadar mükemmel olduğunu düşünen ateistlerin onu reddetmesinde yattığı bile söylendi.

Ulaşılabilir, bellenebilir ve örneklenebilir olana inanabilmek kolaylaşmaktadır.

Tanrı için sıfır kanıt var.

İnanca yer açmak için bilgiyi bir kenara bıraktım.

Ateizm inançların üzerine çıkar ve İnsanlığı bir uçağa koyar. Ateist felsefede 'seçilmiş insan' olamaz. Ateizmde bükülmüş diz yoktur.

İnanç dağları yerinden oynatır, fakat sadece bilgi doğru yere oturtabilir.

Az miktarda felsefe, insan aklını ateizme yönlendirir ama derinlikli felsefe insanların aklında dinin yolunu açar.

Ateistin teizmin varsayımlarını reddeden kişi olduğunu tekrar ediyoruz. başka bir deyişle, bir tanrıya inanmadığını iddia eder, çünkü bir tanrıya inanmak için iyi bir nedeni yoktur. Bu ateizm - ve bu iyi mantıklı.

Ateistler olarak, biz sadece teizmin varsayımlarını inkar ediyoruz.

Ben tanrıya inanmayan biri değilim. Ben tanrının olmadığını bilen biriyim...

"Tanrı" yı inkar etmiyorum, çünkü bu kelime bana hiçbir fikir vermiyor ve bana belirgin bir onaylama sunmayan ve sözde onaylayanın anlayışı olmayan şeyleri inkar edemem.

Ateist, "Tanrı yoktur," demez; "Tanrı derken ne kastettiğinizi anlamıyorum. Bende Tanrı diye bir fikir yok.