Askerler, kendinizi bu zebanilere teslim etmeyin. Sizi küçümseyen, sizleri köle yapan yaşamlarınızı sistematikleştiren, ne düşüneceğinizi, ne hissedeceğinizi, ne yapacağınızı söyleyen sizi terbiye eden, size koyun gibi davranıp, savaşa gönderen bu insanlara. Kendinizi makine kalpli, makine düşünceli, bu makine kalpli, makine adamlara teslim etmeyin. Sizler makine değilsiniz, sizler koyun değilsiniz, sizler insansınız. Kalbinizde insanlık sevgisine sahipsiniz. Sizler nefret etmezsiniz sadece hiç sevilmemiş olanlar nefret eder hiç sevilmemişlik doğal olmayandır. Sevgisiz ve nefret dolu olmayın. Askerler, kölelik için savaşmayın, özgürlük için savaşın!

Organize dinler insanlığa savaş, kin ve nefret getirmiştir.

Biz zamanın çocuklarıyız ve zaman ümittir.

Ne var ki insanlık hiçbir zaman kendi içine yerleşmemiştir: İnsanlık zamandır ve zaman benlikten sürekli ayrılıştır.

Sizi nefret etmemeye çağırıyorum. Çünkü nefret, insanın adil olmasına yer bırakmaz, insanı kör eder ve tüm düşünce kapılarını kapatır.

Sizi nefret etmemeye çağırıyorum. Çünkü nefret, insanın adil olmasına yer bırakmaz, insanı kör eder ve tüm düşünce kapılarını kapatır.

Vakit varken tomurcukları topla. Zaman hala uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek yarın ölüyor olabilir.

Dinden nefret ettiğim için, dini olan insanlardan nefret ettiğimi öne sürmek, kanserden nefret ettiğim için kanser olan insanlardan nefret ettiğimi öne sürmeye benzer.

Ne hayvan, ne de insan sevmem. Hele insanlar benim iğrendiğim yaratıklardır.

Örneğin ölümü ele alalım. Çabalarımızdan büyük ölçüde kaçınıyor. Bunu geciktirmek için olağanüstü çaba harcıyoruz ve sık sık müdahalesini trajik bir olay olarak görüyoruz. Yine de onsuz yaşamakta zorlanırdık. Ölüm hayatımıza anlam verir. Zamana önem ve değer verir. Çok fazla olsaydı zaman anlamsız olurdu.

Vur dediler… Durdu!.. Namlusunu indirdi yere... Nefret kalbini yakıyordu... Döndü, baktı “Vur” diyenlere, gözünde şimşek çakıyordu...

Can sıkıntısından dünyaya geldiler ve can sıkıntısıyla lanetlendiler.

İşçisini aşağılayan bir patron, karısını aşağılayan bir adam ya alçağın tekidir ya da hayattan intikam almaktadır. Kendi ruhlarının derinliklerine bakmaya asla cüret edememiştir onlar. Vahşi hayvanı serbest bırakma arzusunun kaynağını keşfetmeye; seksin, acının, aşkın erkek için sınırlı deneyimler olduğunu anlamaya yanaşmamışlardır. Sadece bu sınırları tanıyanlar hayatı bilir; kalanı vakit geçirmektir altı üstü, aynı işi tekrarlayıp durmak, şu ölümlü dünyaya niye geldiğimizi gerçekte anlayamadan yaşlanıp ölmektir.

Bizim uygarlığımız belki binlerce yıl sonra yaşayan insanlara da geçecek.

Merhaba bebeler. Dünya'ya hoş geldiniz. Buranın yazları sıcak, kışları soğuk geçer. Burası hem yuvarlak, hem ıslak, hem de kalabalıktır. Taş çatlasa bebeler, yaşayacak en fazla yüz yılınız var.

Tanrı', düşüncelerimizin bir kısmını işgal ettiği sürece, insanlık insanın nefreti ve düşmanlığını acı çekmekten memnun olmalıdır.

İnsanlık, iki tür insandan oluşur - sevenler, üretenler, nefret edip yok eden insanlar.

Üstümüzde bir yerde büyümekte gaddar tarih.

Terbiyeli olmaya zaman ayırın, İNSAN olabilmenin SEMBOLÜ budur!

Toprağın altında üzerindeki canlılardan daha fazla ölü var ve biz yaşamdan çok ölüme sahibiz. Sadece bir zamanlar sesleriyle etrafımızı saran şimdiyse yok olmuş insanlar değil kastettiğim, biz de yıldan yıla parça parça ölüyoruz. Henüz var olmayan da ölecek. Neredeyse her şey ölü.