Vücut, ruhun bineğidir.

Çalışmak, uçup gidebilecek bir alışkanlıktır; bırakması kolay, yeniden başlaması zor bir alışkanlıktır.

Köleliğin zincire vurduğu kişi azdır; kendini köleliğe zincirleyense daha çoktur.

Egolarımızdan kurtulamadığımız için alışkanlıklarımızdan vazgeçemiyoruz.

Keşfettiğim kesin bir gerçek, irade değil, düşlem ve hayal gücü olduğudur. Hayal gücü yaratıcı güçtür. Hayal gücü gerçeği yaratır.

Alışkanlıktan daha büyük bir şey yoktur.

Alışkanlıktan daha büyük bir şey yoktur.

Gerçeklikte bölünmüş değilsin. Gerçeklikte sen ahenk içerisindeki bir bütünsün. Ama bir bütün olmadığını düşünmeye şartlandırılmışsındır. Ve eğer tinsel bir varlık olmak istersen, bedeninle savaşman gerektiği öğretilmiştir. Bedenini fethetmek, onu yenmek, yok etmek... Mümkün olan her yöntemle ona işkence etmen gerekir.

Kendi hayatımızı kendi irademizle düzenleyebiliriz. Zor olan, bazı alışkanlıklardan vazgeçmek değil, bu işkenceye destek olmak.

Alışkanlık edinmek kolaydır, fakat onu üstünden atmaya kalkmak insanın derisini söker.

Alışkanlıklar, karşılarına akıl barajları inşa etmeniz gereken manevi sellerdir, böylece onların gücünü, doğru davranış ve sezgi kanallarına yöneltebiliriz.

Önce biz alışkanlıklarımızı oluştururuz, sonra da alışkanlıklarımız bizi oluşturur.

Gerçek gerçekçilik, alışkanlıkların üstünü örttüğü ve görmemizi engellediği hayret verici şeyleri ortaya çıkarmakta yatar.

Alışkanlıklar bir halata benzer. Her gün bir ilmik daha atarız ve çok geçmeden koparılamaz hale gelir.

Mademki alışkanlıklar, hayatımızın en ileri gelen hakimleridir, öyle ise ne yapıp yapıp iyi birini edinmeye çalışmalıyız.

Alışkanlıklara, zıt alışkanlıklarla hakim olunur.

İnsanlar ancak alışkanlıklarına gem vurabildikleri oranda hürriyete hak kazanırlar.

Alışkanlıkların kölesi olmak bir boyunduruktur.

Hayatta kötü bir alışkanlığın fethine eşit bir zevk yoktur.

Alışkanlıkların zincirleri, önce duyulmayacak kadar hafif, sonra kırılamayacak kadar güçlü olurlar.