Kötülük, kötü insanların yaptığı çeşitli kötü şeyler topluluğudur.

Gerçek daima hayal edebildiğimizin çok daha ilerisindedir.

İnsana yapılacak en büyük kötülük, onu bir umudun içine hapsetmektir...

Her canavarın arkasında bir insan olduğu fikrinden hep çok etkilendim. Her birimizin içinde bir kötülük var.

Sınırlara karşıyım. Yani düşünsenize; doğa üzerinde Tanrı'nın ya da herhangi bir varlığın ya da bir şeyin yarattığı ya da kendi kendine var olmuş bir canlının, örneğin biz işte, insanız, çok zekiyiz, vesaire şuyuz... Ya bir kuş o sınırdan geçebiliyor, karınca sınırdan geçebiliyor, kurtçuk aşağıdan sınırdan geçebiliyor, biz geçemiyoruz. Neden? Çok zekiyiz çünkü. Kafamız çok çalışıyor. Kafamız çok çalıştığı için buraya bir sınır çizmişiz ve buradan buraya geçemiyoruz. Ya bu kadar saçma bir şey olabilir mi dünyada? ("Aykırı Sorular"da)

İnsanın gelişmesi, Tanrı'yı içinden çıkarıp yerine aklı koymasıdır.

Nietzsche, ilerleme’ye ve dolayısıyla insan’a inanmıyor. Tekellerin egemenlik kurmaya başladığı bir dönemde yaşıyor; tekellerin bireyleri sürüye çevirmeye başladığını görüyor. Bu görgü ve hastalıklı bir yapıyla, tekellere cephe almak yerine sürüye dönüşen kütlelere cephe almaya kalkıyor, sıradan insandan tiksinmeye başlıyor.

Soyluluk, insanın nereden geldiğine değil, insanın nereye doğru gittiğine bağlıdır.

Hür insan kendi kendisi olmak ister.

İnsanlar üzerinde pek çok şey söylenir, ama insandan söz edilmez hiç.

İnsanlar başkalarının yargı gücüne kendi yargı güçlerinden çok güvenirler.

Ve İnsanlar her şeyi yapmayanlardan, her şeyi yapamayacak olanlardan bile her şeyi bekleyerek yaşıyorlar.

Şunu unutmamak gerekir ki, yaşamda çoğu zaman bir durumun, bir olayın, bir eylemin karşısında değil, bir insanın karşısında bulunuruz. Ve önemli olan da bunu bilmektir.

Güneş, hem kötü, hem de iyi insanların üstünde parlar.

Kin şeytanın kahkahasıdır.

Demek istediğim şu... Bizden başka canavar yok belki...

Dünyanın en iyi insanlarının bile kötülük yaptığı olur, en kötüler niye sürekli kötülük yapsınlar ki?

Acaba bütün insanların içinde yuvalanmış bir kötü nokta mı var?

İyilik, kötüyü hayal edebilir, ama kötülük, iyiyi hayal edemez.

Kötü insanlar, iyi insanları sınamaya yarar!