İki yaşındaki çocuk bir mikser gibidir. Ancak bir kapağı yoktur.

İnsanın çocuklarıyla övünmesi kendisiyle övünmesi demektir.

Bir erkek yalnızca bir erkektir. Ama bir oğul? Bak, işte o apayrı bir konu.

Çocuklarınıza vakit ayırın. Çünkü çocuklar sizi istiyor, parayı değil.

Yetişkin çocukların akıllı yaratıklar olduğunu unutmayın.

Ey analar babalar! Önceliğimiz onların mutluluğu olmalıdır. Yaşadıkları hayat onların hayatıdır. Çocuklarınız ne sizin malınızdır ne de size aittir. Çocuklarınızın ışığını söndürmek yerine bırakın o ışıkla aydınlatsınlar yüreklerimizi.

Mizah, neredeyse her zaman makyaj yapmış öfkedir sanırım.

Bir adamın karakteri hakkında, jelibon yeme şekline bakarak çok şey anlayabilirsiniz.

Soy ağacıma baktım ve bitki özü olduğumu buldum.

Zor bir mahallede yaşıyordum. Çocuk hayvanat bahçesi vardı. Geçen hafta dört tanesi kaçmıştı.

Anlaşılan çocuklarla fincan takımları arasında pek fark yoktu. Kırıla kırıla bir tek kaldıkları gibi işe yaramaz oluyorlar, bir köşeye atılıyorlardı.

İnsanları hayvanlardan ayıran şeyin ne olduğunu sonunda öğrendim: mali sıkıntıları!

Çocuklar ölümsüzlüğün emin olabileceğimiz tek biçimi.

Ey kadınlar, Rab’be ait olanlara yaraşır biçimde kocalarınıza bağımlı olun. Ey kocalar, karılarınızı sevin. Onlara sert davranmayın. Ey çocuklar, her konuda anne babalarınızın sözünü dinleyin. Çünkü bu Rab’bi hoşnut eder. Ey babalar, çocuklarınızı incitmeyin, yoksa cesaretleri kırılır. Ey köleler, dünyadaki efendilerinizin her sözünü dinleyin. Bunu, yalnız insanları hoşnut etmek isteyenler gibi göze hoş görünen hizmetle değil, saf yürekle, Rab korkusuyla yapın. Rab’den miras ödülünü alacağınızı bilerek, her ne yaparsanız, insanlar için değil, Rab için yapar gibi candan yapın. Rab Mesih’e kulluk ediyorsunuz. Haksızlık eden ettiği haksızlığın karşılığını alacak, hiçbir ayrım yapılmayacaktır. Ey efendiler, gökte sizin de bir Efendiniz olduğunu bilerek kölelerinize adalet ve eşitlikle davranın.

Hata yapmak insandır, ama işleri gerçekten kirletmek için bir bilgisayara ihtiyacınız vardır.

…Yani Müslüman insanlar eğer, 7 yaşında 10 yaşında küçücük çocuklarını zifaf odalarına koyuyorlarsa, alimler ve devlet erbabı önce, anaların ve babaların şefkat ve merhametlerinin nereye gittiğini araştıran bir kanun çıkarsınlar o zaman. Kendi doğurduğu çocuğu insan kurda yem eder de, 8 yaşında zifaf odasına nasıl koyar?!… Bunlar baba mı? Bunlar ana mı? ‘Bunların hepsi müşahede altına alınsın, zindanlara alınsın’ diye bir teklife de sıcak bakarız. Bu kadar evladına merhametsiz olan, evladının üzerinden servet kurmaya çalışan bir insanı da, nasıl Müslüman olarak, sen Müslümanların camisine geliyorsun diye tenkit ederiz herhalde.

Kızlarınızla konuşun. Oğullarınızla oynayın. Onların en iyi arkadaşı herkesten çok siz olmalısınız. Bu toplum, çok fazla kötü arkadaş sunuyor. Onlar bu tür arkadaşlıklar edinmeden önce, en iyi arkadaşlığı sizde bulmaları gerekiyor.

Kazan doğdu.

Çocuklara daha iyi bir dünya bırakmak yerine, dünyaya daha iyi çocuklar bıraksanız, sorun kendiliğinden çözülecek aslında.

Bitkilerimize çocuklarımızdan daha fazla dikkat etmemiş olsaydık, şimdi bir ot ormanında yaşıyor olacaktık.