Bilesin ki, tarih, gerçekte dünyanın (...) doğal yapısında belirmiş durumlar demek olan insanların "toplumsal yaşamları" konusunda bilgi vermektir.

Hakikatte ancak ve yalnız Tanrı'dır ki tam olarak bilgedir, yani her şeyin hakikati hakkında tam bilgisi vardır; fakat denilebilir ki insanlar daha önemli hakikatler hakkında az ya da çok bilgi sahibi oldukları ölçüde, az ya da çok bilgelik sahibidirler. Bu noktada bütün bilginlerin hemfikir olamayacağı hiçbir şey bulunmadığını sanıyorum.

İnsanları anlamak için, tarihini bilmek gerekir.

Yalnızca gerçeğin bilinmesi insanları özgür kılabilir.

Gerçeği bileceksiniz ve gerçek sizi özgür kılacak.

İnsanoğlu hakikati ve saadeti hiç bulamaz, velâkin bu hakikat ve saadet yolunda yürümeye yardımcı bir şey vardır. Bu karanlıkta fenere benzer, buna maarif, bilgi denir. Maarif insanın fikrini çok eder, aklını keskin eder, zekâsını çoğaltır.

Hakikat bir gizli sırdır, açabilirsen, gel beri!

Geçmiş, belki de, aslında daha açığa çıkarılmamıştır.

Son gerçek insan Şit’in izinde yürüyecek, ilahi hakikatin sırlarını taşıyacak ve ondan sonra doğan olmayacaktır. O, son doğan çocuktur. O erkek çocuğun, ondan önce doğan, kafası ayağında bir kız kardeş olacaktır. Çin’de doğacak ve ülkenin dilini konuşacaktır. Sonra bu ülkenin insanları kısırlaşacaklar, çok fazla evlilik olmasına rağmen çocuk doğmayacaktır. On
ları Allah’a çağıracaktır, ama ona uyan olmayacaktır. Allah onu ve inananları yanına alınca, kalanlar doğruyu ve yanlışı bilmeden hayvan gibi yaşayacaklar doğa yasalarına göre hare
ket edecekler, akıldan ve şeriattan uzaklaşacaklardır. Kıyamet o zaman kopacaktır.

İnsan beyni değirmen taşına benzer. İçine yeni bir şeyler atmazsanız, kendi kendini öğütür durur.

İnsanı kendine ve topluma yabancılaşmaktan alıkoyacak, içerisinde gömülü bulunduğu hâlden çıkartacak olan tarih bilincidir.

İnsan gerçeği bilecek niteliğe sahiptir. Bir şey sağduyulu ile inşa edildiğinde deneyimle doğrulanmış olur.

İnsan her işe başlarken bilgi ile başlar ve akıl ile sona erdirir.

Bilim, insanın doğa ile girdiği ilişkisinden elde ettiği bilgidir. bu bilgi sadece insanı doğa ile olan ilişkisinde yönlendirir.

Okuyabilirseniz her insan bir kitaptır.

Herkes cahildir... Farklı konularda...

Bir insan sadece iki şey vasıtasıyla bir şeyler öğrenir: Biri okumak, diğeri akıllı insanlarla birlikte olmak.

Bana öyle gelir ki, insan, tarih içinde bir varlık değil, tarihin kendisidir.

İnsan düşüncesinin tarihi, insan budalalığını ortaya koyar.

Boşuna öğüt vermeyin, bilenin ihtiyacı yok, bilmeyenin tahammülü.