Ve ne kadar az konuşur olduk gün boyu, Birden ayrımsadık ki ayrılık orda başlıyor, Tam da susuşların birbirine eklendiği yerde.

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da ölürbir nehir gibi susarım yüzünün deltasında.

Her aşk bir ayrılık gizler, ayrılıklarsa bir merhabanın sıcaklığını taşır kendisinde.

Gidersen yıkılır bu kent kuşlar da ölür bir tufan olurum sustuğun her yerde.

Sessizliği dinliyorum şimdi ve soluğunu sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor.

Gidersen kim sular fesleğenleri, Kuşlar nereye sığınır akşam olunca.

Gidersen kar yağar avuçlarıma, üşürsün.

Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da ölür.

Aşkın kaynağı sonsuzu görebilmektir.

Aşkla yapılan her şey, insanı zenginleştiriyor. Gerisi fasa fiso zaten. Bir şeyi yaparken, yaratırken, kollarken için titriyorsa, aşkla yapıyorsan tamamdır. Arabanı bile aşkla yıkayacaksın. O zaman yaşadığını hissediyorsun. İkili ilişkilerde de açık olacaksın ve korkmadan, çekinmeden yaşayacaksın. Aklı fazla işe karıştırmadan...

Gitme diyebilecek kadar güçlü olmalı insan hayatta. Çünkü hiç kimse, kaybettiklerini unutabilecek kadar güçlü değil aslında.

Çıraydım, tutuşturdun beni, ağulu bir solukta üfleyip söndürdün şimdi de; kara kara tütüyorum.

Kadınların açtığı yarayı tedavi etmenin yolu yok gibidir.

Aşk, kendi ölümünün lezzetidir.

Aşkımla dost olmam.

Üzgünüm, koruyamadık aşkın ahengini.

Dalda muhabbette kumrular, bana ayrılığı sordular. Dedim afet, yangın, dedim kar. Dedim adet aşkı vururlar.

Aşkları da vururlar, şarkıya şiir olur. Adanır anısına kanayan sevdanın.

Ey gaziler yol göründü yine garip serime
Dağlar taşlar dayanamaz benim ah-u zârıma.
Dün gece yâr hanesinde yastıcağım taş idi
Altım toprak; üstüm yaprak yine gönlüm hoş idi
Ben billahi kail olmam genç yaşımda ölüme.
Kal selamet nazlı yarim bir yana sen bir de ben.

Alışmak sevmekten daha zor geliyor.