Kararları değişmez.’ Ama ‘karar vermek’ esasen fikrini değiştirmek demek değil midir? Daha önce karar vermemişken şimdi bir yargıya varıyorsun.

Her kuşağın zorlukları var. Ve işler hızla değişiyor ve hayat bir anda iyileşiyor.

İnsanlık dokularını gözden geçirmek bize, işler ne kadar zorlaşırsa, kendine güvenme gereksiniminin o kadar yayılmasını öğretir. İnsan toplumunun ilerlemesini yönlendiren, birbiri ardına gelen problemler olduğu için, problemlerden korkmamak gerekir. Tarihin çarkını hiçbir zorluk durduramazdı. Pek çok zorlukla karşı karşıya kaldığımızda, güvenimizi kaybetmemeli, korkmamalı veya yılmamalıyız. Bunun yerine, güveni sağlamlaştırmalı ve her şeye rağmen ilerlemeliyiz.

İnsan, düşüncesini değiştirerek hayatını değiştirebilir.

Düşüncesini hiç değiştirmeyen biri, durgun bir suya benzer; aklın sürüngenlerini besler.

Çağımızda dünyayı değiştirecek enylem insanları, politikacı ve devlet insanları değil, bilim insanlarıdır.

Eski alışkanlıkları bırakmak zordur. Bu nedenle de herşey eskisi gibi sürüp gitti.

... ve devrimin geri vitesi yoktur.

Değişiklik yapmamız lazım, biz insanlar olarak değişiklik yapmayı düşünme zamanımız geldi. Hadi yemek yiyişimizi değiştirelim, yaşayış şeklimizi değiştirelim ve birbirimize davranış şeklimizi değiştirelim, eski yolun işe yaramadığını göreceksiniz. Hayatta kalmak için yapmamız gerekeni yapmak bize bağlı.

Fikirler, mantık üzerlerinde işlemeden önce net olmalıdırlar.

Duygusal uyaranın yaptığı iç ortamımızı değiştirmekse, düşünsel uyaranın yaptığı da dış ortamımızı değiştirmektir.

Aydınlamanın anlamı, değişmektir. Onsekizinci yüzyılda aydınlanma dini dogmaları ve zorbalığı yenmek anlamına geliyordu; yirminci yüzyılın sonlarına doğru, aydınlanma ırkçılığı, cinsiyetçiliği, homofobiyi ve diğer önyargılarını yenmek anlamına geliyordu; ve şimdi yirmibirinci yüzyılda aydınlanma, türcülüğü yenerek hayatın tümünü onore eden evrensel bir etiği kucaklamak anlamına geliyor.

Bir adamı öldürebilirsin ama bir fikri öldüremezsin.

Hiçbir düşünce kutsal değildir. Bütün düşünceler gelişir ve değişir. Eğer gelişmeyen ve değişmeyen bir düşünce varsa, çoktan bitmiş, ömrünü tüketmiştir. Sadece embesiller fikir değiştirmez.

Hoşa gitmeyen bir fikrin doğru olmadığını düşünmek insanın doğasında var. Eğer bir fikir bir insanın hoşuna gitmiyorsa, o zaman o kişinin o fikir aleyhinde argümanlar bulması hiç de zor olmayacaktır.

Evet, bilim ağır ağır, güçlükle, el yordamıyla ilerliyor, bu yadsınamaz, buna bir şey yapamıyoruz. Karşıtlarımız olan efendilerin bundan hoşnut görünmelerinde şaşılacak ne vardır?

Saf mantıksal düşünce, dünyayı anlamamız için yeterli değildir. Gerçeğe ilişkin tüm bilgiler deneyimle başlar, deneyimle biter.

Felsefe donup kalmayı sevmez. Paul Valéry'nin sözleri anlamlı : "Sadece istiridyelerle ahmaklar yapışıp kalırlar.'

İnsan, mantıklı düşünen bir hayvandır.

Doğru düşünce olmadan doğru düşünce faaliyeti olmaz.