Zâten inancımız olmasa, vâr olmanın anlamı anlamsızlıktan başka bir anlama gelir miydi?

Şu dünyaya bir kez adımınızı attınız mı, ölmek için yeterince yaşlısınız demektir.

Yaşamayı sürdürmek sadece nefes almayı sürdürmek değildir. Kimse kayıtsızlıkla yaşamayı beceremez; bazı şeyleri seversin, bazılarından da nefret edersin; öfkelenir ya da hayranlık duyarsın. Bu, yaşamın değerlerini kabullendiğinin bir kanıtıdır.

Hayat, ona ilgi duyan herkes için bir anlam ifade eder.

Hasta olduğun için değil, yaşadığın için öleceksin…

Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihai olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve özenle devam ederiz, tıpkı sonunda patlayacağından emin olsak da, olabildiğince uzun ve büyük bir sabun köpüğü üflememiz gibi.

İnsanların çoğu, yaşanmamış bir hayattan ölüyor.

Mücadele etmeyen bir adam yaşamıyor, hayatta kalıyor.

Yalnızca yaşamak bile, başlı başına bir çığlıktır.

Hiçbir şey olmamak ve hiçbir şeyi sevmemek, aynı şeylerdir.

Bir kadın olmadan yaşanmayacağı doğru değildir. Bir kadın olmadan yaşanmış olunmaz sadece.

Bütün insanların bir gün öleceğini, hiçlikten gelip hiçliğe döneceklerini söylememiş miydi?

Yaşamak sözlük sayfalarında kalmış adınız mı.

En ağır yük yaşamadan varolmaktır.

Doğru, yaşamayı seviyoruz; ona alışmış olduğumuzdan değil ama sevmeye alışmış olduğumuzdan.

Sevmeden yaşamak yaşamak değildir. Az sevmek ise sürüklenmektir.

Her insanın hayatı aynı şekilde sona erer. Bir insanı diğerinden ayırt eden, nasıl yaşadığı ve nasıl öldüğünün ayrıntılarıdır.

Kendin arzu etmediğin halde oluşur, Kendin arzu etmediğin halde doğar, yaşarsın ve Kendin arzu etmediğin halde öleceksin.

Çoğu insan düşünmeden nasıl yaşar? Dünyada çok insan var, onları sokakta fark etmiş olmalısın, nasıl yaşıyorlar? Sabah kıyafetlerini giyecek gücü nasıl elde edersin?

Eğer yaşam iyi değilse, o zaman bu dünyada neyin değeri olabilir? Çünkü var olmak hareket etmektir, yaşamaktır; oysa yaşamı kısıtlayan her şey, varlığın da kısıtlamasıdır.