İnsan umudu taşıdı, kimisi kırdı umudu. Lâkin kiminin sahip olduğu tek şey oydu, hepsi buydu.

Hayatta hiçbir şey insan hayatı kadar değerli değildir.

İnsan iki ucundan yanan bir mum gibi olmalı!

Oysa, emek vermeden insanca bir yaşam elde edilemez.

İnsanlarda tek sıcak kanun, üzümden şarap yapmaları, kömürden ateş yapmaları, öpücüklerden insan yapmalarıdır. İnsanlarda tek zorlu kanun, savaşlara, yoksulluğa karşı kendilerini ayakta tutmaları, ölüme karşı yaşamalarıdır. İnsanlarda tek güzel kanun, suyu ışık yapmaları, düşü gerçek yapmaları, düşmanı kardeş yapmalarıdır. Hep var olan kanunlardır bunlar, bir çocukcağzın tâ yüreğinden başlar, yayılır, genişler, uzar gider tâ akla kadar.

Özgür insan, üreten insandır. Değer üretme, özgür ortamlarda gerçekleşir.

İnsanın kendi canı öyle tatlıdır ki, bal bile onun yanında çok tuzlu kalır! (Büyünün Gözleri; 2000, Perde II, Sahne III, p. 52)

İnsan ancak çalıştığı kadar değerlidir. Özgürlük kavramı tam da bu noktada devreye girer.

Özgürlük ve yaşam bunları her gün kazanmak zorunda olan kimsenin hakkıdır.

Denildiği gibi, insanın en büyük hazinesi özgürlüğüdür. Ama çoğu insan özgürlüğünü, toprağın derinliklerine gömer ve orada unutur gider.

Hayatı zevkli kılan şeyler, kolay bulunmayan şeylerdir ama aslında hiç de pahalı değildirler: Dostluk, özgürlük, düşünmek.

İnsan özgür olmadan, huzurlu ve mutlu olamaz.

Özgür insanın ölümden daha az düşündüğü bir şey yoktur.

Milyonlarca kez hissedilen yaşam ve özgürlük isteği sıcak insan kanından oluşan denizde boğulamaz.

İnsanoğlu her şeyden evvel, mesuliyet hissidir ve fikirlerinin mahsulüdür. Ondan mahrum edilen insan, kendiliğinden bir paçavra haline düşer.

Özgür insan, üreten insandır. Değer üretme, özgür ortamlarda gerçekleşir.

İnsanlar uygar oldukları müddetçe en güzel soruları soramazlar, çocuk oldukları müddetçe en güzel sorulara koşarlar, kafalarında menedici bir kural veya sansür yoktur.

Türkiye, tok esirlerin veya aç hürlerin diyarı değil, hür ve tok insanların diyarı olmalıdır. İnsanlara ekmek vermek için hürriyetlerini ellerinden alan rejimleri reddediyoruz. Aynı şekilde ekmekten yoksun insanlara biçimsel hürriyetler tanımanın yetersizliğine inanıyoruz.

Bir defa, insanları tanıyabilmek için onları sınarsınız. İkincisi, başka insanları incelemek için çaba harcanmaz. Bütün insanlar, gerek ruh, gerek fizik açısından, birbirlerine benzerler; hepimizin beyni, dalağı, yüreği, akciğerleri aynı biçimde yapılmıştır. Manevi değerler ise herkeste aynıdır; küçük farkların önemi yoktur. Bir insanı tanımak, diğerini de tanımak anlamına gelir. İnsanlar aynı ormandaki ağaçlar gibidirler; hiçbir botanik bilgini, tek tek akkavağı incelemeye kalkmaz.

İrade, özgürlükten daha değerli olan tek şeydir.