Eğer evrenin gerçek bir görüntüsüne sahip olabilseydik, belki de onu anlayabilirdik.

Gerçek; bütün’ün çığlığı, birkaç kişinin ise oyuncağıdır.

Gördüğüm şeylerin boyundayım ben, Kendi boyumda değil.

Sanatını icra eden her sanatçının belli miktarda cazibesi, albenisi vardır. İnsanlar sanatçıları kafalarında kurarlar, onları belli kalıplara sokarlar ister istemez. O sanatçıya ulaştıklarında belki akıllarındaki kişi yok oluverir ve o kişi yepyeni bir kişi olarak doğuverir.

Daha iyisini tanımayan ve kıyaslama yapamayan bir insanın kendi yaşama şekliyle yetinip memnun olması olağandır.

bilgi

Aşkın değil. Bilgi,

İnsanları tedirgin eden, olan biten değil, olan bitenle ilgili inandıkları.

Sevilenin yanlışı görünmez, sevilmeyenin görüntüsü yanlıştır.

İçinde örümcek eritilmiş bir kadehi kafaya dikip gidersin de, zehirlenmezsin yine de, çünkü zihnine bulaşmamıştır; ama o iğrenç şey gözlerinin önüne konursa, onu nasıl içtiğini öğrenirsen, kıvrana kıvrana patlarcasına çıkarırsın yuttuğunu. Ben hem içtim hem de örümceği gördüm.

Herkesin görmesi, önyargı ve cehaleti ele geçirmesi, bilgi, samimiyet ve sevgi ile nefret etmesinden gurur duyuyorum.

Birçok insan düşündüğünü sanır, aslında yaptıkları sadece önyargılarını yeniden düzenlemektir.

Eğer algı kapıları temizlenseydi, her şey insana, olduğu gibi görünürdü; sonsuz.

Bir şeyin öyle olduğuna duyulan sarsılmaz inanç, o şeyi öyle yapar mı?

Bir insan gördükleri kadardır.

Cehalet, bilmediğiniz şeylerde değil, bildiğiniz şeylerde değildir.

“Ve ben ara sıra gördüm / insanın gördüğüne inandığını”

Bir ağaçla bir düş arasındaki fark hakkında ne bilebilirim? Ağaca dokunabilirim; düşe sahip olduğumu bilirim.

Putları oldukları gibi tanımak onların büyüsünü bozmaz.

Buradan çok uzaklara git oğlum! Her şeyi bilmeye ve öğrenmeye çalış. Her türlü önyargıyı kendinden uzaklaştır.