Demokrasiyi laisizmin temeli saymak, hem cehalet ve hem de aptallık oluyor. Çünkü devrimler laisizmi getiriyor, 'demokrasi', pek çok 'şeyi' ve bu arada akıl düzenini bozuyor.

Cehâlet sorunu çözmeye, aklı ikna etmeye değil karıştırmaya, duyguları tatmin etmeye yarar.

Ne yazık ki akıl , aptallık kadar bulaşıcı değil.

Doğrudur; kitap okumak karın doyurmuyor. Ancak karnı tok, beyni boş adamlardan çektiğimiz kadar hiç kimseden çekmedik!

Batıl inançlar tüm dünyanın alev almasına yol açar; felsefe bu yangını söndürür.

Anlamak istemeyene bir şey anlatamazsın oğlum, uğraşma!

Mantık yalnızca kendisine boyun eğer; bilgisizlik ise kendisine dikte edilen neyse ona.

Mantığı kullanmayı reddeden biriyle tartışmaya girmek; bir ölüye ilaç tedavisi uygulamaya benzer.

Düşünceyi sevmemek çok geçmeden düşünmeyi becerememeye dönüşür.

Yarım anlaşılan kültürün, yarım yaşanan hayatın düşmanıdır.

Akıl azaldığı oranda kaygı da azalır.

Ahmakların bir anda akıllandığı görülmemiştir.

Kafan uydurma şeylerle dolu; bu nedenle orada gerçeklere yer yok.

Eğer yanılsamaya ihtiyaç fazlaysa cehalete çok büyük miktarda zeka yatırımı yapılabilir.

Yalnızca akıllılar, fikir sahibidirler. Geri kalanlar, fikirlerinin tutsağıdır.

Artık biliyorum ki, benim bir sebebim var. Aklım var anlayabiliyorum, gözüm var görebiliyorum.

Benim aklım var, kendim anlıyorum. Gözüm var, görüyorum.

Din hakkında beni endişelendiren, onun insanlara anlamamakla yetinmeyi öğretmesidir.

Hiç anlamamak, anladığını zannetmekten iyidir.

Akılsız ruh, çirkin ve ölçüsüzdür.