"Hoşçakalın arkadaşlar." (31 Mart 2024 günü belediye başkanlığından ayrıldığı gün)

Ben yokken Türkiye'me iyi bakın.

On ayı doldurmakta olan ve büyük kısmı tahta masalarda yatmakla geçen hürriyetsizliğimi, millet yolunda çekilmiş, şerefli bir felaket olarak sayıyorum.

Eğer bu günahsa beni mahkum ediniz. Bu mahkumiyeti övünçle kabul ederim, şeref sayarım.

Canım Karıcığım ve yavrularım, Size şerefimden başka bir miras bırakamadığım için üzgünüm.Bu emanetimi sonsuza kadar muhafaza edeceğinizden eminim.

Bakın Tayyip Bey hakkımda dava açtı, mahkemeye bir klasör verdim. Bu,bir yeni kitabımın içinde bir kitaptır. Ben 'türkiye bir diktatöryadır' diyorum. Ama tayyip bey diktatör değildir,o yüzden Şarlo'dan bahsediyorum. Tayyip Bey'in hiçbir işle ilgisi yok,pazarlamadan gayrı. Diktatör değildir,pazarlamacıdır. Ülke pazarlamacısıdır;memaliki satıyorlar.

On beş tane çapulcu çıkacak ve devlete el koyacak, biz de hiç mukavemet etmeyeceğiz. Sabahtan beri harekât olduğunu söylüyorsunuz. Bu ne biçim harekât, kim bir küçük yara aldı? Hani nerede top ateşi, nerede tankların saldırısı? Eğer kan dökülmek isteniyorsa dökülecektir. Devletin şerefi böyle bir harekâtı derhal bastırmayı gerektirir.

Serde gençlik var koca çınar,
Sevda var,
sen sevdanı çiğneyip geçer misin?
Öte yanda gurur var,
Ölesiye gurur var,
Seni unutanları, sen olsan sever misin?
Bir yol eğ de başını, dinle arkadaşını.
Kulun kölen olayım, sil gözümün yaşını.

Birçok kişi ondaki bu sertlikten hoşlanmaz, eleştirir, bunda bir gurur, bir duygusuzluk görürler; amam onun gibi insanların sıradan insanlar için kullanılan ölçülere göre değerlendirilmesi doğru olmaz, değil mi?

Bana öyle geliyor ki, fakir olduğunu bilen, bunu da söyleyen bir insanda, özel bir duygu, böbürlenme gibi bir şey vardır.

Övündüğünüz onurunuz size ihanet etti.

Başıma ne alevi dedesi, ne sünni hocası, ne haham ne de papaz gelecek. Gelmesin. Arkadaşlarım ve yoldaşlarım toplanacaklar ve beni türkülerle, şarkılarla uğurlayacaklar. Beni yıkamayacaklar, dünyadaki kirimle gideceğim. Hangi elbiseyle öldüysem, o elbiseyle gömüleceğim.

Orta halli bir hayatı şerefle taşıyorum. Dünyanın şu kadar milyar insanının hepsi orta halli hayatı kabul edebilselerdi çukurun dibinde kimse kalmazdı.

Uyanıkken bir dakika ve onurlu yaşamak, uyurken bin yıl yaşamaktan daha şereflidir.

Ve herkes bir gün gider. İnsan kendine kalır sonunda.

Amcası ya da dayısı diye Ebu Leheb'ten ayrılamayanlar, Hz. Muhammed'le(sav) birlikte olamazlar.

Biz bu aleme film oynamaya değil, oynanan filmi bozmaya, yerine yeni bir dünya kurmaya geldik.

Çok üzüldüm. Çocuklar topsuz, Ankaralılar dönersiz kaldı.

Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben, Kadehlerimizde Kulüp rakısı Ve dudaklarımızda yarım kalmış mısralar Hala gözlerimin önündedir O sarhoş gecenin hatırası. Şimdi mahzun kaldı şiirlerin Gittin "Sereserpe" "Hürriyete doğru" "Kitabe-i sengi mezarın" "Altındağın rüyası" Hey! koca Orhan Veli hey! Ne sana kaldı, ne bana kalır Bu gözünü sevdiğim dünyası.

Biz Çinliler, adaleti savunan ve güç tehditlerinden korkmayan bir halkız. Millet olarak güçlü bir gurur ve güven duygumuz var. Başka hiçbir ülkedeki insanlara asla zorbalık yapmamak, baskı yapmamak, boyun eğdirmek ve söylemez. Aynı şekilde, hiçbir yabancı gücün bize zorbalık yapmasına, baskı yapmasına veya boyun eğdirmesine asla izin vermeyeceğiz.