Burada, benzersiz bir futbol hayatı yaşadığımı asla unutmayacağımı çok iyi biliyorum. Çevremde, inanılmaz bir kalabalığın sıcaklığını her zaman hissettim. Real Madrid benim ve ailemin kalbini fethetti. Kulübe, başkana, yöneticilere, takım arkadaşlarına, teknisyenlere, doktorlara ve tüm takım çalışanlarına teşekkür ediyorum. Transfer konusunda çok düşündüm ve yeni bir döneme başladığımı biliyorum. Ayrılıyorum ama nerede olursam olayım bu formanın, armanın ve Santiago Bernabeu'nun içimde olduğunu hissetmeye devam edeceğim. Herkese teşekkürler ve 9 sene önce stadyumda ilk defa söylediğim gibi sesleniyorum: Haydi Madrid.

Balotelli Real Madrid'e mi? Hayır. Bence Barcelona'ya daha çok uyar; vasat takım, vasat oyuncu.

Başıma ne alevi dedesi, ne sünni hocası, ne haham ne de papaz gelecek. Gelmesin. Arkadaşlarım ve yoldaşlarım toplanacaklar ve beni türkülerle, şarkılarla uğurlayacaklar. Beni yıkamayacaklar, dünyadaki kirimle gideceğim. Hangi elbiseyle öldüysem, o elbiseyle gömüleceğim.

"(İbrahim Üzülmez hakkında) "Geçen sene başarılı olmadı diyemem, haksızlık etmiş olurum ancak bu sene ne transfere ne paraya doyuyor."

Stumpf bir gün bana "Bütün futbolcular kısa boylu" dedi. "Ne yapacağız. Boylarını mı uzatacağım ne yapacağım yani" dedim. Transfer dönemi de değil ki ben sana 1.85 boyunda adamlar bulayım. Onunla da öyle ayrıldık.

(Sabri Sarıoğlu hakkında) "Sabri’ye en fazla 800 bin lira verirdim. Gerçek değeri bu. Bu 800 bin lirayı da üç taksitte öderdim."

Ve herkes bir gün gider. İnsan kendine kalır sonunda.

Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben Yıl bindokuzyüzkırkaltı Ankara'da Şükran Lokantası Köşede bir masa Masanın üstünde bir tabak Tabakta marul salatası Bir sandalyede sen vardın Orhan Veli Bir sandalyede ben, Kadehlerimizde Kulüp rakısı Ve dudaklarımızda yarım kalmış mısralar Hala gözlerimin önündedir O sarhoş gecenin hatırası. Şimdi mahzun kaldı şiirlerin Gittin "Sereserpe" "Hürriyete doğru" "Kitabe-i sengi mezarın" "Altındağın rüyası" Hey! koca Orhan Veli hey! Ne sana kaldı, ne bana kalır Bu gözünü sevdiğim dünyası.

Abilerim bilirsiniz; damarlarımı kesseniz sarı kırmızı akar. Artık Galatasaray için Çalışacağım kalbim Galatasaray için çarpıyor. Aldığım transfer ücretine gelince belki çok görülebilir ama şunu söyleyeyim ki bugün bir Mercedes fiyatına bile yetmeyebilir. Bize ne kaldı? İdareci abilerimden anlayış bekliyorum.

Üzülüp durma, sen de yarından yana Yaşamak böyle günleri fırsat sana Bin yıl önce göçenlere yoldaş olup Ederiz, köhne mabede, yarın veda

Sen bir suydun, sen bir ilaçtın. Hoşçakal iki gözüm hoşçakal.

"Hoşçakalın arkadaşlar." (31 Mart 2024 günü belediye başkanlığından ayrıldığı gün)

Cenâzem önine düş gönderi git bâri bir lahza
Cihânda gerçi cân ardınca cism-i nâtüvan gitmez

Yolculuklarda tuhaf oluyorum
Bu şehirden her gidişimde
Sanki şehri ben uğurluyorum
Sen benden gideli çok oldu ama..
Ben her gidişimde hala sana el sallıyorum...
Bir tek senin görebileceğin bir yerden; Sana gülümsüyorum.
Onların duydukları kahkahalarım değil.

Ölümün tadı, dilimin ucunda. Bu dünyadan olmayan bir şey hissediyorum.

Mamafih artık ölüm karşısında da şapka çıkartmaya yatkın hissetmiyorum kendimi. Odadan konuşarak çıkmak hoşuma gidiyor, dudaklarımda yarım bırakılmış rastgele bir cümleyle.

Aslında emekliye ayrılmam, uzun zamandır belli olan bir durum. Ama zihinsel olarak büyük bir yıkım yaşadığım için resmi bir açıklamada bulunamadım. Çok üzgündüm, futbolu bırakmayı uzun bir süre kendime de kabul ettiremedim. Ne yazık ki artık dönmek için yapabileceğim bir şey yok.

Bazıları siyaseti küçümseyebilir ama biz siyasetle uğraşanlar biliriz ki siyaset burada insanın dimdik ayakta durduğu yerdir. Pek çok sert çekişmesi olduğunu bilmeme rağmen, yine de kalbi biraz daha hızlı atan arenadır. Bazen alçakça hilelerin yeriyse, daha çok asil amaçların peşinde koşma yeridir. Dost-düşman herkesin iyi olmasını dilerim. Bu budur. Son.

İngilizler özeldir. Dünya biliyor. En içteki düşüncelerimizde bunu biliyoruz. Bu, dünyadaki en büyük ulus. Bu yüzden ona hizmet etmek bir onurdu. Başarıya ulaştığım zamanlar için siz İngiliz halkına teşekkürlerimi sunuyorum ve yetersiz kaldığım zamanlar için sizden özür diliyorum. Ama iyi şanslar.

Ne yaşarsanız yaşayın; birine en son davranış şekliniz, onda bıraktığınız tek fotoğraftır.