Gayesiz yaşayanlar, nasipsiz kalırlar.

Hayat öyle bir biçimde olmalıydı ki, her anı anlamlı olsun!

Ben bilmek istiyorum; gerçekten de yaşamak dediğimiz şey, şu bir avuç yerde yaşlanıncaya kadar dolaşıp durmaktan mı ibaret?

Yüksek bir amaca bağlanın.

Bu dünyada en önemli şey, nerede olduğumuz değil, hangi doğrultuda yol alacağımızdır.

Nereye gideceğini bilmiyorsan, hangi yoldan gittiğinin hiçbir önemi yok.

Nereye gittiğinizi bilmiyorsanız, her yol sizi oraya götürecektir.

İnsan nereye gideceğini bilmezse, çok ileri gidemez.

Eğitim ereksel olmalıdır. Öğretilen şeyin mutlak surette bir amaca dayanması şarttır.

Şanslı bir insan sabah kalkar, iki ayağını da yere basar, ne yapmak üzere olduğunu bilir ve bunun hala önemli olduğunu düşünür.

Tiyatro hayata doğru bakmak, doğru kavramak, doğru anlamaktır. İyi, doğru ve güzel ortadan kalktığı zaman bugünkü eğlence merkezleri ortaya çıkar.

Bir limana ulaşmak için yelken açmalıyız, yelken açmalıyız (demir atmamalıyız), yelken açmalıyız, sürüklenmemeliyiz.

Yürekte ve beyinde yankısını bulabilen ve hayata anlam yükleyen her şey güzeldir.

Gayesi belli olan huzurludur. Belli olmayan huzursuzdur.

Anlam katamadığınız, anlamlandıramadığınız hiçbir şey sizi mutlu etmez.

Hayatta en zor şey, amaçsız insanlarla yaşama zorunluluğudur.

Varacak bir yeri olmayanlar için tüm yollar anlamsızdır.

Dış yerine içi, suret yerine ruhu sevmek gerekir. Hayat ancak sevgiyle tatlıdır.

Nasıl oluyor da insan, yaşamına onca güzellik katmış birini günün birinde bu kadar anlamsız bulabiliyor.

Güç ancak ölüleri korur.