Güneş hem iyi hem de kötülerin üzerine parlar.

İnsanlar niçin böyle yaşıyorlardı? Niçin bazıları iyi bazıları kötüydü? Niye bazıları mutlu, bazıları mutsuz?

Dünyanın en iyi insanlarının bile kötülük yaptığı olur, en kötüler niye sürekli kötülük yapsınlar ki?

Kötü insanlar, iyi insanları sınamaya yarar!

Güneş, kötüleri bile aydınlatır.

Sana kızmıyorum, çünkü, bütün iyi insanlar gibi, kötülüğünü farkında olmadan yapıyorsun…

Sanatı düşünen, sanatı yaşayan insandan aslında kötülük gelmez.

İyi siyah veya iyi beyaz olmak gibi bir durum yoktur. İyi veya kötü insanlar vardır.

Kötülüğü adaletle, iyiliği iyilikle karşıla.

İyilikler çokluk iz bırakmadan gider, kötülükler peşleri sıra cezaları sürükler.

Kötü olan her şeyi yok edeceğiz ki, iyiler kök salacak!

Kötü kazanabilir, ama üstün gelemez.

Ne iyi insanlar vardır ki azap içinde ölürler. Ne fena adamlar olur ki duymadan kalıbı dinlendirirler. Tabiat bu konuda çok saygısızdır.

İnsanların zayıflıkları, hayırdan çok kötülüğe düşkünlüklerinden gelir.

İyi insanların işi iyi insanlarlaydı. Şeytanın işleri şeytani olanlarla. Bir tür işbölümü gibi.

İnsanların hepsi adil bir şekilde yaşlanırlar.

Bütün kötülükler, bütün erdemler kalbimizdedir, senin kalbindedir, benim kalbimdedir.

Fenalık her zaman cezasını görür. İyilik, önünde sonunda mutlaka mükâfat bulur.

Önemli olan, Tanrı’nın bir enstrüman yaratmış olmasıdır. İnsan denen bir enstrüman. Ancak yarattığı müzik enstrümanını çalamayan bir usta gibi, Tanrı da insandan doğru sesi çıkaramamıştır. Bu yüzden, Tanrı hariç bütün güçler insanı çalmış ve özellikle de şeytan en güzel melodilerini onunla bestelemiştir.

Tanrı, iradesini hâkim kılmak için yeryüzündeki iyi insanları kullanır; yeryüzündeki kötü insanlar ise kendi iradelerini hâkim kılmak için Tanrı'yı kullanırlar.