Madem ölümden korkuyoruz, niçin evlerimizde oturup da çocuklarımızla keyfimize bakmadık, askerliğe girdik? Bizim borcumuz, düşmanın azlığını çokluğunu kıyaslamak değil, ona karşı durmaktır.

Çalışmak bir keyifken, hayat zevktir; çalışmak görevken hayat köleliktir.

Bilgi insanı şüpheden, iyilik acı çekmekten, kararlı olmak korkudan kurtarır.

Zayıf biri karar vermeden önce şüphe duyar. Güçlü biri ise karar verdikten sonra.

Yapman gerekeni yap, ne olursa olsun! Görevini yap ve gerisine boşver.

Genelde, yapmanız gereken şey yapabileceğiniz şeydir.

Ateşkes, mateşkes bunlar ağza alınacak cümleler değildir! Türk ordusunun bir görevi vardır. Bunu uygulayacaktır.

Türkiye’de on kişinin tabanca taşıma hakkı varsa biri de benim! Cumhuriyet’e karşı görevimi yapmak için tabanca taşıma ruhsatımı istiyorum!..

Uyumayacağız. Göreve alındığımda büyükelçilik talimatım şu oldu: Bana gerekçeyle gelmeyeceksiniz. 24 saat yetmiyorsa 25 saat, 7 gün yetmiyorsa 8. gün, 31 gün yetmiyorsa 32. günü bulacaksınız. Bu ülke mazeret kabul etmez! Bu büyük geleneği ebediyete kadar taşıyacağız. Biz her zaman altını çizerek söylüyorum; kıt zekanın değil aklın, ahlakın, irfanın, erdemin, hikmetin, adaletin, vicdanın, insanlık onurunun ve milli şuur ve bilincin sözcüsü olduk, olmaya devam edeceğiz.

Baba’nın kendi yetkisiyle belirlemiş olduğu zamanları ve tarihleri bilmenize gerek yok. Ama Kutsal Ruh üzerinize inince güç alacaksınız. Yeruşalim’de, bütün Yahudiye ve Samiriye’de ve dünyanın dört bucağında benim tanıklarım olacaksınız.

Birbirlerini tanımayan, birbirlerinden şüphe eden kitlelerin bulunduğu yerde ne sulhüsalah yani barış, ne de onurlu bir eşitlik olur.

Cumhuriyeti ve laikliği korumak bütün yurttaşların ortak görevidir.

Biz bildiğini yapan insanlardan yeni bir toplum yaratmak için tarlaya tohum saçıyoruz. Bu tohumlar yetişince şunlar olacak; Yapamayacağı bilgiye güvenenler, onu topluma en yüksekten satanlar, çürük bilgilerine güvenerek toplumdan herşeyi isteyip asla doymayanlar; tüm saygınlıklarını yitirecekler.

Hiç bir sıkıntı karşısında “Benim gücüm bu kadar, bundan fazlasını benden beklemeyin” gibi bir mantığa sığınmayın. Bu ülke evlatlarından GERÇEK GÖREVi asıl böyle zamanlarda ister..

Görevini iyi yapmayanlar korunmamalı, kusurları gizlenmemelidir.

Seni görmezden gelecekler, başarmak için inatla, çok çalışmalısın.

Laz mısın, Çerkez misin? Alevi misin, Sünni misin? Kürt müsün, Türk müsün? Farketmez! Bunlar insanı insana düşman etmez. Artık iki çeşit insan kaldı dünyada; Bir, çalışan insan İki, çalan insan.

Tasvip etmediğimiz bu olayın şüphelelilerine, o görevlilere, hukukun öngördüğü cezanın ötesinde, bir ceza mı verelim. Yani İzmir Konak meydanına darağacı kuralım, polisleri darağacında asalım mı?

İnsanlar ileri sürdüğünüz nedenlere, içtenliğinize, çektiğiniz acıların ağırlığına ancak siz öldükten sonra inanırlar. Yaşadığınız sürece durumunuz şüphelidir, çok çok sizden şüphe ederler, bu kadarına hak kazanabilirsiniz.

Türkiye gibi istihbaratın ve psikolojik savaş saldırılarının odağında olan bir ülkenin aydınlarının istihbaratı anlamaları, bir aydın olma görevidir.