Öfkeni aklınla yenemiyorsan, kendini insandan sayma.

Tutkularla gerçekleştirilebilen her şey akılla da gerçekleştirilebilinir.

İnsanlığın büyük yıkımlarından sonra; bilgi-gerçeklik önemini kaybeder; "inanma" ihtiyacı dışa vurur. Bu dönemde dogmatizm, akıldışılık her alana sirayet eder; iradesi zayıf olanlar yaşarken çürür. Böyle dönemlerde sadece insanın ruhundaki soyluluğu onun düşmesini önler.

Bu dünya tecrübe meydanıdır. Akla kapı açılır, fakat ihtiyarı elinden alınmaz.

Ahlaksız bir insan olmaktan yalnızca kendi irademi ve aklımı kullanarak kurtulacağımı anladım.

Olgun bir insan her zaman sakin ve huzurlu bir zihin yapısını korumalı; tutkuların, geçici bir arzunun sükûnetini bozmasına asla izin vermemeli.

Size kafanız hükmediyorsa kralsınız, vücudunuz hükmediyorsa köle...

Alışkanlıklar, karşılarına akıl barajları inşa etmeniz gereken manevi sellerdir, böylece onların gücünü, doğru davranış ve sezgi kanallarına yöneltebiliriz.

Akıl ne zaman arzularımızı veya korkularımızı yönlendirdi?

Zihnini yönet yoksa seni yönetir.

Ancak, kendi kendini idare edebilen akıllı insanlar hürdür.

Başkasını körü körüne takip etme fikirsiz asalak olma.

Dünyadaki aptalların sayısı, akıllılardan fazladır.

Öfkeni aklınla yenemiyorsan, kendini insandan sayma.

Kendi aklımın ve kararımın yoluma koyduğu ışığı takip etmeye mecbur olduğumu hissediyorum.

Ya aklına hükmet ya da onun kölesi ol.

Özgür adam içgüdüler üzerinde çalışmaz.

Akıl, vücudun efendisidir.

Zekâmızı nasıl ve hangi nesneler üzerinde kullanacağımıza karar veren irademizdir.

Sufizm mi, tasavvuf da diyebiliriz, eninde-sonunda akıldan çıkmak'tır. Sürekli vecid ya da nöbet halidir.