Yeni bir keşif için, yeni yerler değil, yeni bir bakış açısı gerekir.

Gerçek yolculuk, aynı gözlerle yüz değişik ülkeyi dolaşmak değil, aynı ülkeyi yüz değişik gözle görebilmektir.

Her şey bir güzelliğe sahiptir fakat bunu herkes görmez.

Dünyadaki her şey daha önce oldu, hiçbir şey yeni değil, ama gelecekteki her öpücükte taze bir çiçek keşfedemeyen aşıkların vay haline.

Yağmuru hisset, toprağa dokun, doğayı özümse, kendini dinle ve yola çık.

Sıkça bir şeyi yüz kez, bin kez görüyorsun, ilk kez gerçekten görene kadar.

Bu yolculuk benim insanlığımı bulma yolculuğumdu.

Neden bu kadar karamsarsın? Sen neden değilsin? çevrene bakmıyor musun hiç?

Bilimin asıl amacı yeni kanıtlar bulmak değil, bunlarla ilgili yeni düşünce biçimleri keşfetmektir.

İnsan normalde gökyüzüne uzun uzun bakmaz ama soğuk algınlığından yatarken kafasını kaldırır ve orada çok bambaşka bir şey görür. Sarsılır. Oysa biz bilmeyiz ama yukarısı hep öyledir; o bulutlar, o ışık ve gölge oyunları hep vardır.

Göz, kendisinden başka herşeyi görür.

Gözümüzdeki kıymık en iyi büyüteçtir.

Zaten var olan yollar üzerinden gelecek olan mükemmel bir teoriye inanmıyorum. Bizim yeni bir şeye ihtiyacımız var. Bunun ne olabileceğini tahmin edemeyiz ya da ne zaman bulacağımızı çünkü eğer bilseydik, çoktan bulmuştuk da! Bu 20 yıl içerisinde gelmeliydi, ancak belki de hiç bulamayacağız.

Yola çıkmak kaygıyı çoğaltmaktır; yola çıkmamaksa kendini kaybetmektir... ve en üst anlamıyla yola çıkmak kendi benliğinin farkına varmaktır.

Evrendeki en büyük gösteri, sen aklını keşfettiğin an başlar.

O masanın içinde kalan karanlık bir bölge var. Oraya hiç girmemişler, hep korkmuşlar.

Yabancı diyar yoktur; yabancı olan sadece yolcudur.

Bir rüya, gerçekliğin gücünü keşfetmemize yardımcı olur.

Tek yolculuk, içindeki yolculuktur.

Hayat siyah ya da beyaz değildir. Milyonlarca gri alan var, siz bulmadınız mı onları?