Oldum dediğim an, biterim.

Her gün yeni bir şeyler öğrenerek yaşlanıyorum.

Hayata uyun. Hayat büyük bir laboratuvar, sınırsız bir iş ve çalışma alanıdır. Amacınız olacak. Gözlemesini, izlemesini bileceksiniz, ilişkileri degerlendireceksiniz. Analiz ve sentez yapmasını öğreneceksiniz.

Davranışlarından utanıp, sıkılma; hayatın tümü bir denemedir.

Tomurcuk derdinde olmayan ağaç, odundur.

Benim için hayat, hâlâ öğrencisi olduğum bir okul.

Her şey güllük gülistanlık olacak olsaydı gerçekten imtihan olmazdı. Gelişigüzel doğar, büyür, ölürdük.

Ben sürekli kazık yedim, artık kazığı çok iyi biliyorum. Ama insanı geliştiren şeyler de o kazıklar maalesef. Köteği yedikçe insanın derisi güçleniyor. Kabuk bağlayan yara daha kuvvetlenirmiş. Mesela bir yerinizi kanatın orası kabuk bağladıktan sonra daha sertleşirmiş yani deriniz. Aynen o misal ben de arkadaşlarımı tanıya tanıya hayatı tanıdım.

Hayat öyle bir biçimde olmalıydı ki, her anı anlamlı olsun!

Hep böyledir. Yanlış insanlar öğretir, yalnız insan olmayı..

Ne öğrendimse secdede öğrendim.

Ne öğrendiysem secdede öğrendim.

Ben herşeyi bilmem ama; her gün yeni birşey öğrenirim .

Hayatımız sınırlı; ama öğrenebileceklerimiz sınırsızdır.

Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır.

Dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez.

Hayatı işe yarar bir şekilde kullanmak, onu kendisinden daha uzun ömürlü bir şey için harcamaktır.

Başkalarına yol göstermek isterler, kendilerine Yol gösterilmesi gerekirken...

Dürüst başarısızlıktan değerli deneyimler gelebilir.

Hayatın macerası öğrenmektir.