Köylüler iki türlüdür; pazara yakın olanlar, çabuk pazarın dilini ve ahlakını kabullenirler, biliyoruz. Dağ köyleri var, bunlar ise değişmezin gardiyanlarıdır; bizde Türkmenler ve Kürtler’de dağ Kürtlerini gösterebiliriz. Aydınlar iki türlüdür; köksüzler ve bunlar dışarıdaki her rüzgârı içlerine alır ve Konya dervişleri örneği dönerler. Bir de dönmez aydınlar var; bunlar dağ Türkmenleri’nin gelenekte yaptığını, akıl planında üstleniyorlar ve yabancı rüzgârlardan nefret ediyorlar. Şimdi son mevzi bunlardır.

Öyle uzak ki yerim,
Uzakları aşıyor,
Bütün özlediklerim,
Benden ayrı yaşıyor.

Aşkları da vururlar, şarkıya şiir olur. Adanır anısına kanayan sevdanın.

Ey gaziler yol göründü yine garip serime
Dağlar taşlar dayanamaz benim ah-u zârıma.
Dün gece yâr hanesinde yastıcağım taş idi
Altım toprak; üstüm yaprak yine gönlüm hoş idi
Ben billahi kail olmam genç yaşımda ölüme.
Kal selamet nazlı yarim bir yana sen bir de ben.

Bugün, insan zekasının evrimi, çoğumuzun, yeni tanrıları icat etmek için çok akıllı olduğu, ancak eskileri bırakma konusunda isteksiz olduğu sahneye ilerletmiştir.

Herhangi bir ülkede hatalı gelenekler hüküm sürerken, o, toplumu onların hatasına ikna edene kadar, herhangi bir bireyin onlara karşı suç işlemesi insan doğasına dair bir cehaletin kanıtı olacaktır.

Kuvvetli gelenekleri olmayan dinlerin ayakta kalma şansları düşüktür.

İnsanları alabildiğine sevmeyi Bırakmazlar yanına. Böyle çekersin cezasını  Üç duvar bir kapı arasında ; Onlardan ayrı  Böyle onlardan uzak.

Güzel adetler kullanıldığı ölçüde pekişir, sağlamlaşır. Şayet ihmal edilirse silinip gider. Gençler ve çocuklar bunu bilemez. Öyleyse bu onlara kabul ettirlip yaptırılır.

Özgür toplum, bütün geleneklerin eşit haklara ve erk odaklarına ulaşmada eşit olanaklara sahip oldukları bir toplumdur.

Köpürerek koşuyordu atlarımız
Durgun denize doğru
Bu uçuş, güvercindeki,
Özgürlük sevinci mi ne!
Öpüşmek yasaktı bilir misiniz,
Düşünmek yasak,
İşgücünü savunmak yasak!

Gelenek nedir? Bize yararlı olan şeyleri emrettiğinden dolayı değil, bize emrettiğinden dolayı itaat ettiğimiz yüksek bir otoritedir.

Gerçek şair kendi aşkı, kendi mutluluğu ve acısıyla uğraşmaz. Şiirlerinde halkının nabzı atmalıdır.

Yasalar kum, gelenekler ise kayadır. Yasaların bir yönünden kaçılabilir ve cezadan korunulabilir ancak apaçık aşılan bir gelenek kesin bir bir ceza getirir.

Gelenek despotluğu her yerde insanın tekamülüne ayak bağıdır.

Puta tapanların da ana babaları vardı. Onlara bir taşın Tanrı olduğu öğretilmişti.

Ahlâk, göreneklerimiz, geleneklerimiz hayallere o denli geniş bir alan ayırmıştır ki, 'gerçek' ona en çok muhtaç olanların gözlerinde bile daima hor ve değersiz kalır...

Bu memlekette kızlar için ayıp olmayan ne var acaba?

Kovan gibi uğultulu dünyada; şair arı, şiir bal, cemiyet petektir.

Bir bebek gerçekten ırkının tohum plazmasına ekilmiş ve orada kendiliğinden ve içgüdüsel olarak uygun beden hareketlerini yapmaya bir ön yatkınlık yaratacak bir sinir sistemi doğal düzenine sahip olarak değil, bir toplumsal geleneği sürdürmek üzere doğar. Bebeğin ana babası ve büyükleri, biriktirilmiş tecrübelere uygun olarak ona araç gereçlerin nasıl yapılıp kullanılacağını öğretecektir.