Aslında emekliye ayrılmam, uzun zamandır belli olan bir durum. Ama zihinsel olarak büyük bir yıkım yaşadığım için resmi bir açıklamada bulunamadım. Çok üzgündüm, futbolu bırakmayı uzun bir süre kendime de kabul ettiremedim. Ne yazık ki artık dönmek için yapabileceğim bir şey yok.

Ben, ülke sevgisinin en yoğun haliyle yaşandığı bir evde büyüdüm. Uzaktan sevdim belki ama memleketimi her zaman kalbimin, ruhumun en kıymetli yerinde taşıdım. Çok şükür hayat bana hayalini kurduğum her şeyi sırasıyla yaşattı. Milli formamızı çeşitli yaş gruplarında yüze yakın kez giydim. O formayla sahaya ayak bastığım her dakika, hayatımın en büyük gurur anlarıdır.

Çocukluk aşkım, yaşam kaynağım, tutkum olan futbol hayatım boyunca tarifsiz nice gururlar yaşadım. Yeri geldi mutluluğumu tarif edemedim yeri geldi üzüntümü belli edemedim. Çok kıymetli insanlarla çalıştım, çok kıymetli insanlar tanıdım. Çok da yıprandım, kırıldım. Ama futbola olan sevdam hepsinin üstündeki profesyonelliğim ile kimseyi kırmadan, saygısızlık etmeden bugünlere geldim, en azından böyle olduğunu umut ediyorum. Ben Mehmet Topal; yıllarca beni bağrına basan tüm taraftarlara, çalıştığım tüm kulüplerdeki baştan sona emek veren herkese, tüm başkanlarıma, tüm hocalarıma, benimle yürüyen tüm takım arkadaşlarıma, bizler için emek harcayan medya mensuplarına, her daim yanımda olan canım aileme, dostlarıma ve bana destek veren herkese binlerce kez teşekkür ederim. Hepiniz hakkınızı helal edin. Bambaşka bir serüvenin ilk adımını atmaya giderken hepinizin huzurunda saygı ile eğiliyorum. Hoşça kalın.

Eşimin en sevdiğim özelliği, futbolu sevmez ve anlamaz, stada sadece şampiyonluk maçında gelir

Bu çok önemli ve hayatım çok basit. Çok az şey var - aşk, iş ve aile var. Ve tüm ailelerime, geldiğim tüm kabilelere ve en önemlisi bana tüm parmak resimlerimin Picasso olduğunu ve korkmamam gerektiğini öğreten annem Brandy'ye teşekkür etmek istiyorum.

2012'de İngiltere'ye attığım golü babamdan daha çok seviyorum. Aslında "karımdan daha çok seviyorum" demek isterdim ama Helena beni eve almaz.

Tamam tamam, ben gelmeyeceğim. Çocukların gözlerinden öperim. Selam söyle.

Dört yıl boyunca elimizden geldiğince klişeleşmiş her şeyin karşısında durmaya çalıştık. Dört yıldır ayakta durmak için elimizden geleni yaptık. Ama bunun en büyük destekçisi, en büyük cevabı gittiğimiz her yeri dolduran seyircilerimizdi. Onlara sonsuz teşekkür ediyoruz. Daha iyilerinde görüşmek üzere. Bu bizim için küçük bir veda ama yaptıklarımızın temennisi. Daha iyilerinde görüşmek üzere. Şimdilik sizlere teşekkür ediyor, daha iyilerinde görüşmek üzere diyoruz. Çok sağ olun. Burada olan herkese, kıymet veren, takip eden, merak eden herkese sonsuz teşekkürler. Çok sağ olun.

Canım Karıcığım ve yavrularım, Size şerefimden başka bir miras bırakamadığım için üzgünüm.Bu emanetimi sonsuza kadar muhafaza edeceğinizden eminim.

Anne, baba ve evlat arasındaki sevgi çok güçlüdür, kolay kolay kaybolmaz. Evlat acısının da sizin için ne derece etkili olacağını biliyorum. Ama ne kadar zor olsa da bu tür duygusal yönleri bir tarafa bırakmanızı istiyorum. Sizin binlerce evladınız var. Zavallı ve çaresiz biriymişim gibi ardımdan ağlamanız beni yaralar. Hepinize özgür ve mutlu bir yaşam diliyorum.

Yaşamayı babama borçluyum. İyi yaşamayı ise öğretmenime.

Dünyadan ayrıldığım şu anda, ailemi ve çocuklarımı şefkatle andığımı kendilerine bildirin. Vatanı ve milleti Allah refah içinde bıraksın.

Yeryüzüne barış getirmeye geldiğimi sanmayın! Barış değil, kılıç getirmeye geldim. Çünkü ben babayla oğlun, anneyle kızın, gelinle kaynananın arasına ayrılık sokmaya geldim. ‘İnsanın düşmanı kendi ev halkı olacak.’ Annesini ya da babasını beni sevdiğinden çok seven bana layık değildir. Oğlunu ya da kızını beni sevdiğinden çok seven bana layık değildir. Çarmıhını yüklenip ardımdan gelmeyen bana layık değildir. Canını kurtaran onu yitirecek. Canını benim uğruma yitiren ise onu kurtaracaktır.

Ben Kenan Paşa'nın özel kalem müdürüydüm. İftihar ederim. Kenan Paşa vatansever; devletini, milletini seven müthiş bir aile babasıydı. Çok şey öğrendik kendisinden.

Kurallarım yok ama saçlarımı kestirmem. Annem bazen sinirlenince "Saçlarını keseceğim!" der. Kesilsin istemediğimi bildiği için böyle korkutuyor işte.

Biliyor musun, ne hatırladım ağabey? Bir gün rahmetli anneciğimle tartışmıştım: Annem bağırıyor, beni dinlemek istemiyordu. Sonunda ona beni anlamayacağını söylemiştim; biz farklı iki kuşağa aittik. Çok gücenmişti, ben de "N'apalım?" demiştim. "Hap acı yutmak gerekiyor." İşte şimdi de sıra bize geldi, bizim varislerimiz de bize siz bizim kuşaktan değilsiniz, acı hapı yutun diyebilirler

Babam 95 yaşında ve yaşayan en eski Beşiktaşlı’dır.

Şampiyon olmak mümkün, Fenerbahçe olmak imkansız.

Babam hiçbir zaman müziğe olan aşkımı kabul etmedi.

Beş yaşından beri küfrediyorum. Babam çok küfreder, ben ondan çok küfrederim. Babam da bana küfretmeyeyim diye küfreder. Benim çok hoşuma gidiyor. Artık bir yaşam tarzı.