Emeği tanımamak da onu sömürmektir.

Bugün dünyanın her yanında bunalım; eşitsizlikten, adaletsizlikten ve sömürüden üremektedir. Çağdaş insan bu gerçeği bildiği için yeryüzünün bunalımına şaşmaz; tersine bugün dünyada bunalım olmasaydı mutluluğumuz derinleşir; umutsuzluğumuz yoğunlaşırdı. Oysa ilerici insanın umudu gerçekçilikten kaynaklanmakta, savaşımına güç vermekte, mutluluğunun gerekçesini yaratmaktadır.

Zenginler her gün yoksulların gündeliklerini kıstıkça kısarlar. Bunun için yalnız hilelere başvurmakla kalmaz,yasalar da çıkarırlar. Devletin en yaralı insanlarına karşı böyle davranmak apaçık bir adaletsizliktir diyeceksiniz ama zenginler bu canavarlığı yasalar yoluyla bir adalet kılığına bürümüşlerdir.

Büyük çoğunluk yoksulluk içinde kıvranırken, doymak bilmez bir avuç insana memleketin bütün zenginliklerini sömürten bir devlette mutluluk olamaz.

Herhangi bir ülkede işlenmemiş topraklar ve işsiz fakirler varsa, mülkiyet yasalarının tabii hakkı ihlal edecek kadar yayılmış olduğu besbellidir.

Zenginlerin zevkleri fakirlerin gözyaşları ile satın alınır.

Topraklar bizimdi biz onların olmadan önce.

Bazılarının bolluk içinde yüzmesi, başkalarının yoksulluğu üzerinde temellenecektir.

Mülkiyetin meşru niteliğini belirleyecek tek bir sözcük bile söylemediniz. Öyle, ki, bildiriniz, insanlar için yapılmış görünmüyor; zenginler, soyguncular, borsa simsarları ve zorbalar için yapılmış görünüyor.

Saygınlık mülkiyete göre gösterildiğinden, bir sınıf diğerini ezer; Mülk de bir kez edinildiğinde, yetenekleri ve erdemi ezer.

Bana bir kapitalist gösterin, ben de size bir kan emici göstereyim.

Bir sınıf sahip olarak, öteki sınıf çalışarak yaşıyor. Kapitalist sınıf, gelirini, başkalarını kendi hesabına çalıştırarak elde eder; oysa işçi sınıfı, gelirini, yaptığı iş için aldığı ücret biçiminde sağlar.

Kapitalist toplumda en büyük geliri elde eden en çok çalışan değil, en fazla şeye sahip olandır.

Hep soruyordum gezdiğim yerlerde, 'Denizler neden bizim de balıklar başkasının?' diye.

Toprağı satmak? Neden havayı, bulutları ve o büyük denizi değil de toprağı satmak?

Son zamanlarda zaten köylüleri soymanın her türlüsü kanuna uygundu. Eski kanunlar bu işe yetmezse yenileri çıkıyordu.

Toklar açların haklarını yiyorlar.

Hangi ülkede hangi çocuğun kaç lokma ekmek yiyeceğine, servet sahiplerinin bir araya geldikleri kahvaltılarda ve yemeklerde karar verilir.

Her şeyin mülkiyeti, tüm toprak mülkiyeti gerçekte insanların mülkiyetidir. Kim dünyayı diğerlerinden, kitlelerden alıkoyan, diğerlerini kendisi için çalışmaya zorlar. Özel mülkiyet, hırsızlık ve esirliktir.

Dünyaya yeniden sahip olmalıyız. Sosyalizmin toplulukları toprağı yeniden dağıtmalıdır.