Şarkılar ortaya çıkmaya başladıktan, onları kaydedip sunmak istediğimden emin olduktan sonra stüdyoya girmeyi ve albüm çıkarmayı tercih ediyorum. Yani sırf albüm çıkarmak için şarkı yapmak ya da böyle bir zorunluluk hissetmek sevdiğim bir yöntem değil. Her şey kendi doğal akışında ilerlesin isterim.

Modern bilgi teorisi, yaşamı gerçek bir heyecan haline sokmuştur. Bilgi ile maddenin ayrılmadığı bir zamanda, uç bir aktivist için, yaşam, teori ve yaşama alanı ise epistemolojidir.

Zamanında çok büyük konuştum. “Salak mıyım? Niye albüm yapayım?” dedim. Tükürdüğümü en güzel şekliyle yalıyorum.

Ben aptal mıyım? Neden albüm yapayım? Hem boşuna para pul gidecek hem 10 şarkı yapacağım, yarısı boynu bükük kalacak. Bu yüzden ölene kadar albüm yapmayacağım.

Büyük konuşmak istemiyorum ama ben hiçbir zaman albüm yapmayacağım.

Eskiden albüm mü vardı? Plağın bir yüzünde bir şarkı, öbür yüzünde bir şarkı olurdu. Salak mıyım ben, albüm yapayım? Hem para kaybı, hem de albüm doldurmalık şarkıya neden emek sarf edeyim? Ben hit olacağına inandığım şarkıyla çıkarım. Benden sonra herkes single yapmaya başladı. Daha sizin kitleniz yok, albümünüzü kim alır? Albüm yapacağına hit yap.

Prekazi, şut, kaleci, Cüneyt, Gol!, Go... Top ağlar... Hayır, hayır! Top, arkadaki reklam panolarına çarpıp geri geliyor! Aslında bakıyoruz, kaçar mı, o pozisyonda, top, işte bakın, nasıl da kaçıyor!

Din adamı mantığı, bir yıldız veya sanatçı mantığı gibidir. Hayatın dışına çıkmayı, insani yönlerini mümkün mertebe insanlara göstermemeyi esas alır. İnsanlara hep etkileyici görünmek ister. Aksi halde gözden düşecektir.

Arif, şut açısı buluyor, vuruyor, top ağlarda! Top ağlarda! Dünyanın en iyi kalecisi bu Schmeichel, ama, bizim Arif de öyle bir vuruyor ki, köşedeki örümceği alıyor! Maç yeniden başlıyor. Her şey bitmedi! Bu sefer, 20 dakikada 3 gol 4 gol yok! Galatasaray direnecek! Yürek yüreğe demiştim, işte bir şut, bir gol!

Benim albüme koyduğum her parçanın içime sinmesi lazım. Yoksa rahat uyku uyuyamam ki o zaman.

Müzik yapmayı bırakmama hiçbir şey sebep olamaz. Ama zorunluluk gibi hissettiğim gün albüm yapmayı bırakacağım.

İçimde bir şeyleri kıpırdatacak durumları zihnim kaydediyor. Belirlenmiş bir zamanda masa başında çalışmak yöntemim değil.

Son penaltı artık!.. Petriç geliyor... Petriiiiç (Ömer Üründül: Heeeeeeeyyy!) Rüştüüüüüü! Rüştü bravooooo! Rüştü bravooooo! Yarı finaldeyiz sevgili seyirciler! Türkiye yarı finalde! Olacak şey değil! Mucizeyi gerçekleştirdik! (2008 - Türkiye Hırvatistan Euro 2008 Çeyrek Final Maçı'nın penaltı atışlarında Rüştü Reçber'in kurtardığı son penaltıyı anlatırken)

Rüştü... Orta... Ceza alanı, Semiiiih (Ömer Üründül: Gooooool!) Semiiiih! Semiiiih! Semiiiih! Semiiiih! Semiiiih! Semiiiih! Semiiiih!.. 1-1, inanılmaz bir maç! İnanılmaz bir maç!.. (2008 - Türkiye Hırvatistan Euro 2008 Çeyrek Final Maçı'nda Semih Şentürk'ün son anlarda attığı golü anlatırken)

Rüştü, hemen eliyle oyun kuruyor. Arif topla birlikte süratli. Arif, yerde... Hakem avantaja bıraktı, Ümit, orta içeriye, İlhan, İlhaaaaaan (Ömer Üründül: Gooooooooooooooooll!) Goooooool! Goooool! Yarı finaldeyiz sevgili seyirciler! Yarı finaldeyiz! Türkiye yarı finalde! Muhteşem bir sonuç! Mucize! Mucize... Ve, işte, Osaka'dayız... Nagai Stadı'nda muhteşem bir sevinç!.. Altın gol altın!.. Unutulacak bir gol değil bu!.. (Sesi titremeye başlar) Yarı finaldeyiz sevgili seyirciler... (Ağlar) Yarı finaldeyiz!.. (2002 - Türkiye Senegal 2002 Dünya Kupası Çeyrek Final Maçı'nda İlhan Mansız'ın attığı altın gol'ü anlatırken)

Başarı, başarısızlıktan başarısızlığa heyecanını kaybetmeden gitmekle gelir.

Mutluluk... başarmanın keyfinden, yaratıcı çabanın heyecanından türetiyor.

Hezeyan heyecanlı yapar.

Huzur sabitlikte, heyecan değişimde, mutluluk küçüklükte, büyüklük aşkta vardır.

Sahnede olmak bungee jumping yapmak gibi.